Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet najdzielniejszym zdarza się upadek.

Najniebezpieczniejszymi wadami są te, które w umiarze są dobrem.

-Inteligentny człowiek zawsze znajdzie inne wyjście.

-Czyżbyś sugerowała, że bogowie nie potrafią współpracować, młoda damo? - spytał Dionizos.
-Tak, Panie Dionizosie.
Pan D. skinął głową.
-Tylko się upewniałem. Masz oczywiście rację. Jedźmy dalej.

Zoe zrobiła krok w jej kierunku.
-Śmiesz powątpiewać w moje umiejętności, kuchto? Nie masz pojęcia o byciu Łowczynią.
-Och, kuchto? Ty nazywasz mnie kuchtą? Co to do cholery jest kuchta?

- Hejka - powiedziałem. - Ekhem, jak zdrówko?
Skrzywiłem się, słysząc, jak idiotyczne to zabrzmiało. Jak można pytać o zdrówko kogoś, kto jest martwy i upchnięty na strychu?[...] Odczekałem jeszcze chwile.
W końcu się rozzłościłem. Zostałem zlekceważony przez trupa.

- Miłość wszystko zwycięża - obiecała mi Afrodyta. - Spójrz na Helenę i Parysa. Czy oni pozwolili, żeby cokolwiek stanęło między nimi?
- Czy nie rozpętali przypadkiem wojny trojańskiej, w której zginęło mnóstwo ludzi?
- Och. Nie o to chodzi. Idź za głosem serca.
- Ale... Kiedy ja nie wiem, dokąd prowadzi. To znaczy moje serce.

Są przyjęcia i są też wielkie, ogromne, wystawne przyjęcia. I jeszcze są przyjęcia olimpijskie. Jeśli mielibyście wybierać, idźcie na olimpijskie.

Niebo wciąż marzy o objęciach ziemi.

-Czuję, że zbliża się haiku.
Łowczynie jęknęły. Najwyraźniej nie było to ich pierwsze spotkanie z Apollinem.
Odchrząknął i uniósł ręce w dramatycznym geście.
"W śniegu trawa się zieleni
Artemis woła o pomoc
Ależ ze mnie ciacho"
-Ostatni wers jest za krótki.[...]Co byś powiedział na "Ale ze mnie przemądrzały typ"?

- Eee... No, w końcu Chejron wyszedł w piżamie i papilotach na ogonie i...
- On nosi papiloty na ogonie?
Grover zakrył dłonią usta.
- Nieważne - powiedziałem. - Mów dalej.

-Nie mam dużo czasu - powiedziała mama. - Cokolwiek postanowisz, Percy, pamiętaj, że cię kocham. I wiem, że zrobisz wszystko, żeby pomóc Annabeth.
-Skąd ta pewność?
-Bo ona zrobiłaby wszystko dla ciebie.

-Nie ukryjecie czegoś takiego przed bogami. Nie na zawsze.
-Nie musimy na zawsze. - odpowiedziałem. - Wystarczą dwa lata. Dopóki nie skończę szesnastki.
Annabeth pobladła.
-Ale, Percy, to oznacza, że przepowiednia może nie dotyczyć ciebie. Może mówić o Nico. Musimy...
-Nie- upierałem się. - Ja wybieram przepowiednię. Ona będzie o mnie.

-Ale kim ty jesteś?
-Percy... - zacząłem. W tym momencie szkielety się obróciły. - Muszę biec!
- Co za dziwaczne nazwisko. Percy Muszebiec.

-Gwiazdy - wymamrotała Łowczyni. - Nie widzę gwiazd.

Zaczął pochlipywać, a ja uznałem, że jeśli go nie pocieszę, to albo zacznie wyć, albo pogryzie mi materac. Grover ma zwyczaj zjadać sprzęty domowe, kiedy się denerwuje.

Ze złem łatwo jest walczyć. Z brakiem mądrości... bardzo trudno.

-Nie ukryjecie czegoś takiego przed bogami. Nie na zawsze.
-Nie musimy na zawsze - odpowiedziałem. - Wystarczą dwa lata. Dopóki nie skończę szesnastki.

Mądra rada rzadko bywa dobrze przyjmowana.

Czy olimpijski rodzic może zwrócić się przeciwko własnemu dziecku półkrwi? (...) Pomyślałem, że może jednak powinienem posłać Posejdonowi ten krawat w muszelki na Dzień Ojca.

TRZASK!
To był odgłos wielu umysłów załamujących się w jednej chwili. Odgłos szaleństwa. Jeden z ochroniarzy chwycił pistolet w zęby, jakby to była kość, i zaczął biegać w kółko na czworakach. Dwaj inni upuścili broń i wspólnie zaczęli tańczyć walca. Czwarty podskakiwał w jakieś parodii irlandzkiego tańca. Byłoby to śmieszne, gdyby nie było przerażające.

Moi kumple nadbiegli z nabrzeża.
- Złapałeś go! - zawołała Zoe.
- Nie musisz dziwić się aż tak szczerze - odparłem.

- Jaką przysięgę? - zapytałem. - Że na zawsze wyrzekną się romantycznej miłości - odpowiedziała Artemida. - Że nigdy nie dorosną, nigdy nie wyjdą za mąż. Pozostaną zawsze dziewczętami. -Tak jak ty? Bogini przytaknęła.

Śmiertelnicy bywają straszniejsi od potworów.

W śniegu trawa się zieleni
Artemis woła o pomoc
Ależ ze mnie ciacho.

Och, nie bój się snów.(...) Gdyby nie sny, nie wiedziałbym połowy tego wszystkiego co wiem o przyszłości.

Wiecie co (...) nigdy nie jest się całkiem bez przyjaciół.

Znaczenie staje się jasne dopiero dzięki poszukiwaniom.

Miał na sobie czarny podkoszulek z napisem, którego odczytanie sprawiło mi niejaki kłopot. Było tam napisane WESTOVER HALL: JESTEŚ ZEREM. Nie bardzo rozumiem, o co chodzi: czy jest to stopień Grovera, czy może po prostu dewiza szkoły.

- Doskonale - oznajmił Apollo, uśmiechając się dzielnie. - Miałaś rację, kochana. Miałaś wszystko pod kontrolą! Sprawdzimy, czy nie ugotowaliśmy kogoś ważnego, dobrze?