Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cóż to za odwaga
Opuszczać ster okrętu, gdy burza się wzmaga?

Ja nie życia, lecz ciebie utracić się boję.
Jeżeli trzeba umrzeć, umrę niezachwiała,
Lecz pozwól, bym na twoich rękach umierała.

Nie jest praw gwałcicielem, kto ojczyznę zbawia!

Matką jestem; na tysiąc śmierci biegnę śmiała.
Bym w przepaść lecącego syna zatrzymała.

Ja żyć muszę i żyć bez Barbary!
O Polsko, jakże trudnej wymagasz ofiary!

Nigdy przed obcą władzą, przed mieczem tyrana,
nie ugięły się wolnych Polaków kolana.