Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński26
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Katarzyna Herda
1
6,7/10
Pisze książki: poradniki
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,7/10średnia ocena książek autora
5 przeczytało książki autora
9 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
O dzieciach Indygo, czyli ADHD bez tajemnic
Katarzyna Herda
6,7 z 3 ocen
14 czytelników 2 opinie
2007
Najnowsze opinie o książkach autora
O dzieciach Indygo, czyli ADHD bez tajemnic Katarzyna Herda
6,7
"Żywe sreberko", na które wpadają nieruchomo stojące przedmioty i które potrafi znaleźć kant w okrągłym stole.
Rodzic takiego rozbłysku słonecznego potrzebuję szybkich i skutecznych rozwiązań. Czasu ma niewiele i dlatego chętniej sięgnie po treściwy poradnik.
Niepoprawny, nieobecny marzyciel może cieszyć się chwilowym spokojem, póki nie zorientuje się, że istnieje też inna postać ADHD, przez którą m.in nie ma poczucia czasu i nie może się skupić.
Podziwiam warsztat autorki, która jest pedagogiem z wieloletnią praktyką i doktorantem. Przekopała sterty książek i artykułów, które umiejętnie cytuje. Boś bibliografia dla chcących zgłębiać temat. Książka krótka, treściwa i ciekawa. Informację wypunktowane. Napisana z życzliwą wyrozumiałością dla dzieci z ADHD.
Przytacza piękne określenia: Dzieci Światła, dzieci Nowych Czasów, dzieci Indygo, Indygos.
Niektóre zagadnienia są zasygnalizowane. Jednak warto przeczytać. Ważny jest rozdział ze wskazówkami dla rodziców.
Lektura książki pozwala zważyć czy ADHD to dar czy przekleństwo, "są błogosławieństwem, którego jeszcze nie potrafimy docenić".
"Dzieci Indygo przez otoczenie postrzegane są jako rozrabiacy lub samotnicy, a to odpowiada dwum typom ADHD, tj. z nadpobudliwością i bez nadpobudliwości psychoruchowej. Rozrabiacy - "wszędzie ich pełno, niegrzeczni, oporni, złośliwi" - tak mówi otoczenie, a samotnicy to ciche, spokojne, niepozorne dzieci, które na lekcjach są obecne, lecz tylko ciałem a nie duchem."