Dziadek i ojciec obejmują się i całują w policzki trzy razy bądźmy w kontakcie, mówi ojciec. Naturalnie, mówi dziadek. Obiecaj, że napiszesz...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać2
- ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
- Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński23
- ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jonas Hassen Khemiri
Źródło: http://www.khemiri.se/
4
7,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 27.12.1978
Jonas Hassen Khemiri, ur. 1978 w Sztokholmie (matka Szwedka, ojciec Tunezyjczyk),jest jednym z najbardziej uznanych i poczytnych młodych szwedzkich pisarzy i dramaturgów. Jego dwie wcześniejsze powieści zostały przetłumaczone na kilkanaście języków, a jego debiutancka sztuka Invasion! była wystawiana w USA, gdzie przyznano jej nagrodę Obie Award za najlepszy scenariusz. Khemiri był nominowany do szwedzkiej Augustpriset za powieść Montecore, otrzymał nagrodę za najlepszy debiut przyznawaną przez dziennik „Borås Tidning”, nagrodę Szwedzkiego Radia za najlepszą powieść roku, Aniarapriset oraz nagrodę imienia P.P. Enquista dla młodych pisarzy. W 2015 roku otrzymał nagrodę literacką Augustpriset za powieść Wszystko, czego nie pamiętam. Jego sztuka Pięć razy Bóg była publikowana w „Dialogu”.http://www.khemiri.se/
7,0/10średnia ocena książek autora
119 przeczytało książki autora
262 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
O miłości można mówić wtedy, kiedy ta druga osoba staje sie bohaterem w filmie o naszym życiu, my schodzimy na drugi plan, wszyscy inni są j...
O miłości można mówić wtedy, kiedy ta druga osoba staje sie bohaterem w filmie o naszym życiu, my schodzimy na drugi plan, wszyscy inni są jedynie statystami.
1 osoba to lubiTo nie jest tak, że należy się troszczyć o wszystkich wokół siebie.Ludzie żyją po swojemu, a kiedy już przestają chcieć żyć, to niewiele moż...
To nie jest tak, że należy się troszczyć o wszystkich wokół siebie.Ludzie żyją po swojemu, a kiedy już przestają chcieć żyć, to niewiele można zrobić.
osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Klauzula ojca Jonas Hassen Khemiri
7,6
Niebanalna.
Poruszająca.
Nieoczywista.
O poczuciu zagubienia, o poszukiwaniu protekcjonizmu, o życiu.
O relacjach międzyludzkich nieuporządkowanych, nieidealnych, nie zawsze udanych
O rodzicielstwie, jego blaskach i cieniach.
O niespełniających się wyobrażeniach.
O trudnych decyzjach.
Oszczędne dialogi.
Bogata treść.
Niekonwencjonalna forma.
Polecam.
Tę książkę warto przeczytać, zostaje w pamięci.
Klauzula ojca Jonas Hassen Khemiri
7,6
"Emocje powinno się zamykać w małych, najlepiej starannie opisanych szufladkach i nie wypuszczać, dopóki nie będzie się miało gotowych zaleceń i rozwiązań..." Ale czy faktycznie?
Jonas Hassen Khemiri, kolejny raz, wcześniej "Wszystkim, czego nie pamiętam", zaskoczył mnie bardzo pozytywnie. Satysfakcja, kiedy trafi się na nietuzinkowy tytuł, oryginalny, ze świeżym powiewem pomysłu na fabułę. "Klauzula ojca" jest wyjątkowo sugestywna w precyzyjnej prostocie narracji, zgrabnie niesie słowa, celowo pomija nazwy, skupia się na szczegółach uwypuklających emocje kluczowych postaci. Bez niepotrzebnej przesady, zbędnych przerysowań, sztucznych kolorów.
Powstaje obraz prawdziwego życia, do szpiku kości przesiąkniętego zwykłą codziennością, narzucanymi sobie uwarunkowaniami. Brak imion bohaterów i dialogów, to coś, co rzadko się spotyka. Początkowo wydaje się nieco osobliwe, ale szybko zgrywamy się z takim stylem pisania, mocno przemawia. Dotyka czułych strun, przywołuje doświadczenia życiowe, kąsa satyrą, ociepla humorem. Wiele w powieści odniesień do kondycji współczesnych społeczeństw, transformacji kluczowych wartości w życiu człowieka, pospiesznego przemijania dnia za dniem, powierzchowności zamiast głębokich doznań. Wszechobecna samotność, widoczna z kilku ujęć, dziadka, który jest ojcem, syna, który jest ojcem, siostry, która jest córką, ale już nie matką.
Zamaskowane odrzucenie, ukrywany wstyd, silny strach przed przyznaniem się do słabości i popełnionych błędów. Nieudana konstrukcja życia na własny sposób i życzenie. Wypieranie z pamięci niewygodnych faktów, niechętne sięganie po wspomnienia. Dojmująca świadomość, że nie ma opcji idealnego wychowania, a zaprezentowane dzieciom wzorce wykazują tendencję do powielania. Dziesięciodniowy pobyt seniora boleśnie dotyka wrażliwych ran. Zamiast życzliwości i miłości, sztuczność i pozorna bliskość. Na rodzinne relacje nakładają się oczekiwania obcych, trudne do jednoznacznego zdefiniowania i spełnienia. Intrygujące prowadzenie, bogaty materiał do przemyśleń, cenne przekazy do podchwycenia, wszystko w oryginalnym klimacie, czym książka zachwyca. Na ile znamy innych? A na ile samych siebie? Kiedy zrywa się nić łącząca pokolenia?
bookendorfina.pl