Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobre opracowanie niedawno zmarłego (16 sierpnia 2013) artysty katowickiego. Wstęp otwiera tekst jego żony, Marleny Niestrój (która notabene w jego Metawerze pojawia się jako Marlena Niestro),naświetlający biogram Szmitki. Dalej komentarz dr hab. Irmy Koziny, Ingmara Villquista i pierwszego mentora Piotra - Henryka Wańka. Całość okraszona jest świetnymi zdjęciami z życia, jak również reprintami prezentującymi wybitny warsztat malarski. Bo Szmitke to nie tylko władca Metawery tańczący na nosie wszystkich krytyków i historyków z ich pojęciowymi szufladkami. To twórca światowego formatu, wyprzedzający swą myślą o dekadę dokonania awangard. Szmitke - Urbanowicz - Waniek. Trójkąt Bermudzki śląskiej sztuki XX i XXI wieku. Szmitke jako twórca niezależny i igrający z układami świdrującymi od wewnątrz strukturę rynku sztuki, raczej nie będzie ogólnie znany. Ale też i tego mu nie było trzeba. We wspomnieniu o nim, Marlena pisze o nauce jaką wyciągnął Piotr po zwróceniu mu uwagi na niechlujność ubioru: "Okazało się, że był to powód wykluczenia go z młodzieżowego środowiska. Bez hiszpańskich butów "parkerów" , spodni "dzwonów" i długich kołnierzyków nie mogło być mowy o randce z dziewczyną. Wzburzonby zwierzy się matce, która nieoczekiwanie sprzedała kolejny obraz z rodzinnej kolekcji. Po kilku dniach jej syn mógł pojawić się w klasie ubrany modnie od stóp do głów. Efekt był piorunujący. Dotąd odsuwany na bok, od tej pory stał się dla rówieśników towarzyską atrakcją. W tym ważnym momencie życia Piotr zrozumiał, jak pusta bywa popularność." Dla ludzi lubiących niekonwencjonalne podejście do gry z pojęciem sztuki.