Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od samego początku wiemy jak to się skończy. Źle. Bardzo źle, nawet. Na początku jeszcze nie jest źle. Człowiek czyta, cieszy się jak dziecko, że oto wyrasta nowy zespół. Zespół, który pozostawi po sobie dwa albumy, ale za to jakie! Autor – Jon Savage – nie napisał nawet klarownej biografii, ale (to lepsze) oddał głos muzykom i osobom związanym z zespołem. Ich swobodne wypowiedzi stanowią wielogłos o Joy Division bo temu zespołowi książka „Przenikliwe światło, słońce i cała reszta” została poświęcona. Czytając dalej historia rośnie. Pojawiają się ciekawe wątki, jak opis otoczenia, w którym muzycy dorastali. Pojawiają się zalążki twórczości, pierwsze kompozycje i jest on – wokalista. Na początku nie skupia całej uwagi na sobie, ale z czasem to już jest tylko on i jego historia oraz TO zdarzenie. Ale poczekajmy jeszcze chwilę. Nim dojdzie do końca poznamy jeszcze Martina Hannetta producenta muzycznego ich płyt. Wielce zajmująca postać, a opisy sesji nagraniowych są przepyszne. Nie tylko dla fanatyków. Jest to wyjątkowo szczera pozycja, gdyż zawiera nawet wzmianki o głupocie wieku szczenięcego (patrz historia nazwy grupy). Widać, że mamy do czynienia z ludźmi, którzy swych błędów się nie boją i przyznają się do nich. Jak na przykład do tego, że nikt nie powiedział „stop” kiedy podczas jednego z koncertów wokalista-epileptyk uderzył głową w perkusję. Od tego momentu desperacko pragnie się, żeby ta historia się nie kończyła. Żeby się urwała albo doczekała się szczęśliwego dalszego ciągu. Nic z tego. Inne: https://www.nowamuzyka.pl/author/jaroslawszczesny/