Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka to w zasadzie poszerzone wydanie poprzedniej publikacji autora pt. Herezje. Zupełnie nie rozumiem czemu zdecydowano się wydać nową książkę zamiast wydać drugie i poszerzone wydanie "Herezji", tym bardziej, że książka "Ortodoksja i herezje" zawiera w sobie treść poprzedniej książki o herezjach. Autor zresztą o tym mówi więc nie ma mowy o jakimś oszustwie ze strony wydawnictwa. Co do książki to jest to pozycja bardzo dobra i potrzebna. To co nie raz już pisałem: Polacy o katolicyzmie nie mają absolutnie żadnego pojęcia - kościółek, Jan Paweł II, trochę kolęd i to wszystko. Znajomość doktryny katolickiej stoi na dramatycznie niskim poziomie dlatego dosłownie każda książka o tej tematyce jest niezbędna. Mamy tutaj wiele informacji o ortodoksji chrześcijańskiej podanej w bardzo przystępnej formie i choć książka nie zastępuje katechizmu Kościoła to bardzo zwięźle tłumaczy wiele zagadnień. Bardzo ciekawe jest przedstawienie herezji. Mimo, że sobory wielokrotnie potępiały je to jednak gdzieś jakiś ich ślad pozostał. Co zresztą widać w dzisiejszym świecie gdzie Jezusa ma się "tylko" za wybitnego człowieka ale już nie Boga, neguje się Trójce Świętą albo wyznaje się zasadę "Bóg tak, Kościół nie." - co oczywiście wskazuje na nieznajomość tematu, pomieszanie pojęć i wiarę w herezje. Książka ta jest dobra dla historyków tematu chrześcijaństwa i Kościoła. Wierzący też zyskają sporo na jej przeczytaniu. Dzięki takim publikacjom robimy krok do przodu by skończyć z panującą "kościółkowatością" (oazy, gitary, śpiewy, egzaltacja kultem JP II) a zaczniemy rozumieć czym katolicyzm jest w istocie: poznajemy tutaj dzieje kształtowania się Biblii i wybranych aspektów doktryny chrześcijańskiej. Mamy też wiele nazwisk Ojców Kościoła, o których przeciętny katolik zapewne nawet nie słyszał: Ambroży z Mediolanu, Augustyn, Hieronim, Grzegorz z Nazjanzu. Minusem książki jest widoczny, zwłaszcza na ostatnich stronach "duch soboru watykańskiego II". Autor pisze, że należy zawsze szukać nowych sposób wyrażania prawdy bo stare sposoby już mogą być nieaktualne. Otóż właśnie nie! Prawda jest niezmienna, bez względu na czas. Dogmat Trójcy jest zawsze taki sam i nie ma potrzeby go aktualizować i szukać "nowych sposobów" jego wyrażania. To modernizm. Bardzo niebezpieczny trend, który może prowadzić do wypaczeń dogmatów i wiary.