Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik230
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Bogdan Baran
8
6,4/10
polski prozaik, eseista, autor kilkudziesięciu przekładów z literatury niemieckiej, anglosaskiej i romańskiej.
Ukończył filozofię i matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1988 r. uzyskał stopień doktora za rozprawę Pojęcie transcedencji u Martina Heideggera i Emmanuela Levinasa. W latach 1989-1990 stypendysta Fundacji Humboldta (RFN). W latach 1976-1983 był pracownikiem Instytutu Filozofii UJ, 1983-1987 – redaktorem Wydawnictwa Literackiego. W latach 90. XX wieku wydawca. Członek PEN-Clubu, członek Prezydium ZG Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, prezes Zarządu Fundacji Domu Literatury.
Ukończył filozofię i matematykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1988 r. uzyskał stopień doktora za rozprawę Pojęcie transcedencji u Martina Heideggera i Emmanuela Levinasa. W latach 1989-1990 stypendysta Fundacji Humboldta (RFN). W latach 1976-1983 był pracownikiem Instytutu Filozofii UJ, 1983-1987 – redaktorem Wydawnictwa Literackiego. W latach 90. XX wieku wydawca. Członek PEN-Clubu, członek Prezydium ZG Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, prezes Zarządu Fundacji Domu Literatury.
6,4/10średnia ocena książek autora
41 przeczytało książki autora
66 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Anatem B. czyli historia naturalna Rzeczywistości
Bogdan Baran
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1983
Najnowsze opinie o książkach autora
Postmodernizm Bogdan Baran
6,4
1 - bardzo rzetelne podejście do nurt, prześledzenie go od filozoficznych korzeni aż po literaturę
2 - mega ciężko się czyta, Baran tłumaczy niektóre terminy na dziwaczną modłę (osławiony już "czyt" i "pis")i ogólnie lubi kombinować
jedno z pierwszych polskich opracowań tematu w tak kompleksowej formie, ale dziś na pewno można znaleźć coś przystępniejszego i bardziej syntetyzującego
Nad Wisłą Adam Bujak
8,5
Przedstawiam mój pomysł i inspirację do zajęcia się albumem "Nad Wisłą". Ponad tydzień temu podróżnik Mateusz Waligóra wyrusza pieszo z trójstyku granic Polski, Czech i Słowacji – od źródła Wisły. Stawia sobie cel: przedostać się z południa Polski na północ naszego kraju idąc 1200 kilometrów wzdłuż Wisły (która ma 1076 kilometrów długości). Wędrówkę tytułuje "Szlak Wisły". Ostatniej nocy, czyli z 8 na 9 września nocuje już w Krakowie, w swoim namiocie, który rozkłada przy opactwie benedyktynów w Tyńcu. Jutro cały dzień spędza właśnie w tym mieście na odpoczynku (kiedyś człowiek musi się regenerować),a pojutrze wyrusza w dalszą drogę – w stronę Niepołomic. Swoje relacje umieszcza na Facebooku. Za uzupełnienie jego zdjęć może służyć ten album pod tytułem "Nad Wisłą" oraz oczywiście inne dostępne źródła.
Album "Nad Wisłą" jest wydany na dużym formacie i na śliskim papierze z tekstem wprowadzającym Bogdana Barana. Adam Bujak swoimi fotografiami opowiada o Wiśle, terenach przez które przepływa rzeka, przyrodzie i mieszkańcach nadbrzeżnych miasteczek, najważniejszych faktach z historii (nie bez znaczenia jest większa ilość zdjęć Krakowa i Warszawy). "Przyroda nad Wisłą jeszcze istnieje, stoją zamki i pałace w nadwiślańskich miastach. A Wisła płynie – niezauważalna jak ludzki krwiobieg, doświadczona przez dzieje jak naród, który nad nią osiadł". Dla mnie ciekawostką okazuje się konstrukcja w Wyszogrodzie – najdłuższy w Europie most drewniany. Autor przedstawia ujęcia obrazów podczas różnych pór roku i doby.
"Starożytni zwali ją Vistula, Istula, Bissula, Visula, przypisując jej rolę rzeki granicznej między "Germanią" i "Sarmacją". Kronikarz Wincenty Kadłubek (XII – XIII wiek) wiązał "Wisła" z "Wanda", czyli imieniem legendarnej królowej plemienia Wiślan, wedle Kadłubka <Wandalów>". "Wisła więc zawsze była w Polsce, a Polska zawsze była <krajem nadwiślańskim>". Bogdan Baran przytacza fragmenty rodzimych wieszczów, które dotyczą omawianej rzeki – Wisła jest symbolem polskości.