Grace Burrowes ukończyła nauki polityczne, muzykologię i prawo. Porzuciła jednak praktykę prawniczą na rzecz pisania.Już pierwsza jej powieść weszła do Top 5 najlepszych romansów historycznych „Publishers Weekly” 2010 i na listy bestsellerów„New York Timesa” i „USA Today”. Następna powtórzyła ten sukces w 2011. Kolejna została finalistką najbardziej prestiżowej nagrody gatunku – RITA Award 2012.
Spełnione życzenie zdobyło w 2011 Romantic Times Reviewer’s Choice Award. Kolejne powieści z serii o pięciu siostrach Windham znalazły się w Top 5 najlepszych romansów z epoki regencji Amazonu.
Piękne romanse Grace Burrowes z przekonującymi, pełnymi życia bohaterami, mówią o zmysłowej namiętności i prawdziwej wielkiej miłości, rozpalają wyobraźnię, budzą najwyższe emocje i podbijają serca czytelniczek na całym świecie.http://graceburrowes.com/
Była to moja pierwsza styczność z twórczością tej autorki i raczej nie będę wspominać jej zbyt dobrze. Pomimo kilku satysfakcjonujących scen, fabuła nie zachwycała i była zwyczajnie nudna. Czasami musiałam kilka razy czytać dany fragment, by cokolwiek z niego zrozumieć; by dowiedzieć się, który z bohaterów powiedział dane zdanie, bo bywało to niejasne. Dialogi raczej drewniane, a z głównymi bohaterami ciężko się było utożsamić. W ogóle mi na nich nie zależało. Jak na romans historyczny spodziewałam się przyjemnej i lekkiej lektury. Przeczytałam ponad połowę książki, by dać jej szansę, lecz na więcej nie starczyło mi sił.
Niech te dwa cytaty zamieszczone poniżej przemówią same za siebie:
1)" Dostał dwa "dziękuję" pod rząd"
2)"Niemowlęce pupki były urocze. Końskie zady - umięśnione i okazałe. Męskie pośladki jakoś dotychczas umykały jej uwadze, jednak teraz nie potrafiła oderwać wzroku od siedzenia barona"
KSIĄŻKI NIE POLECAM