Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest napisana przejrzystym językiem - formalizm jest zredukowany do zupełnego minimum, więc w odbiorze wykład jest zasadniczo dość klarowny, a bariery zrozumienia treści są raczej niskie (niekiedy aż prosi się o użycie nieco większej dozy formalizmu dla jasności wywodu). Zaletą książki jest bardzo duża ilość zastosowań pojęć teorii do rozmaitych sytuacji życia codziennego, co może stanowić miłe uzupełnienie w szczególności dla studentów kierunków ścisłych, którzy jeśli spotykali się z zajęciami z teorii gier, to często w postaci skryptu, który przypomina wykład kolejnej dziedziny matematyki, a więc prezentowane są definicje, twierdzenia i dowody (można sobie takie skrypty w .pdf bez trudu znaleźć w internecie) bez pogłębionej dyskusji znaczenia jakie prezentowane pojęcia i twierdzenia mają dla nauk społecznych, które są głównym (jedynym?) użytkownikiem teorii gier. Ponadto przykłady pochodzą z/są inspirowane ważnymi artykułami z ekonomii, których autorzy często dzięki nim sięgali po nagrodę im. Nobla, łącznie z ostatnimi, w momencie pisania tej recenzji, jej laureatami - Hartem i Holmstromem. Lepiej również nie straszyć potencjalnych czytelników koniecznością posiadania dużego przygotowania matematycznego. Bez problemu starczy wiedza z poziomu szkoły średniej. Na końcu książki znajduje się również załącznik z przeglądem koniecznych pojęć matematycznych, który pomaga tę wiedzę sobie odświeżyć. W szczególności w treści książki całkowanie wspomniane jest tylko w jednym z przypisów i jest bez znaczenia dla zrozumienia esencji wykładu. Z kolei w zadaniach, spośród kilkuset, całkowanie pojawia się zaledwie w jednym. Wadą polskiego wydania są liczne literówki/cyfrówki/znakówki, dlatego dopuściłem się stworzenia jego nieoficjalnej erraty - http://strony.toya.net.pl/~piotrpieniazek/WatsonErrata.pdf