Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński28
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Juliana Gray
1
5,5/10
Pisze książki: literatura obyczajowa, romans
Zaczęła pisywać jeszcze jako dziecko, żeby zabić nudę, kiedy za karę zsyłano ją do swojego pokoju, a później zainteresowała się powieściami romantycznymi, chcąc odpocząć od nudnych adoratorów. Niestety, mimo pięciu lat mieszkania w najlepszych dzielnicach Londynu, nie udało jej się poznać żadnego księcia, chociaż raz zdarzyło jej się dzielić taksówkę z przyszłym baronem. „Dama nie kłamie” to pierwsza część romantycznej trylogii.
5,5/10średnia ocena książek autora
63 przeczytało książki autora
74 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Dama nie kłamie
Juliana Gray
Cykl: Dama nie kłamie (tom 1)
5,5 z 42 ocen
133 czytelników 13 opinii
2012
Najnowsze opinie o książkach autora
Dama nie kłamie Juliana Gray
5,5
„Dama nie kłamie” to lekki romans historyczny, przewidywalny, ale też relaksujący. Alexandra to ciekawska i spostrzegawcza wdowa, bynajmniej nie zahukana w obecności mężczyzn, a wysoki Finn do tej pory nie angażował się w związki z kobietami.
Niestety autorka nie zachowała do końca stylu dawnych lat, szczególnie widoczne jest to w warstwie językowej, gdy bohaterowie wypowiadają słowa nazbyt współczesne. Aczkolwiek są nakreślone maniery dawnych lat, konwenanse np. nie wypada zarzucać damie kłamstwa. Także pojawia się wątek bezkonnego pojazdu, z silnikiem elektrycznych- co jest ewenementem w tamtym czasach.
Początek książki podobał mi się znacznie bardziej niż jej środek: na początku jest zabawnie, gdy bohaterowie muszą pokonywać przeciwności losu, raczą się kąśliwymi uwagami, pada pewien zakład: kto wytrzyma w ustronnym miejscu z dala od uroków życia towarzyskiego. Potem jest sporo scen miłosnych, fizycznego pożądania.
Na ten tytuł mogą zwrócić uwagę fanki romansów historycznych, chociaż to pozycja raczej przeciętna.
Dama nie kłamie Juliana Gray
5,5
Trzech przyjaciół: Finn (Phineas Fitzwilliam Burk) członek brytyjskiej akademii nauk i konstruktor bezkonnego pojazdu o napędzie elektrycznym, książę Wallingford i jego brat lord Roland postanowili zrobić sobie roczny urlop od przyjemności londyńskich rozrywek, a przede wszystkim od kobiet. W tym celu wybrali się do Florencji, do wynajętego zamku. Tam również, w tym samym czasie, udały się trzy damy: królowa londyńskich salonów, wdowa lady Alexandra Morley, jej kuzynka Lilibet z sześcioletnim synkiem i siostra Abigail. Lady Morley ucieka przed długami, których nabawiła się na skutek źle zainwestowanych pieniędzy z funduszu "wdowiego" w przemysł motoryzacyjny, a Lilibet ucieka przed mężem. Cała szóstka (plus chłopczyk) spotyka się we włoskiej karczmie i dalej podróżują wspólnie. Panowie unikają spotkań z paniami, to jednak nie przeszkadza w nawiązaniu się romansu między lady Morley a Finnem. Lady morley w wieku lat 17 zakochana była w księciu Wollingfordzie, jednak tuż po czułym pocałunku podczas przyjęcia, nakryła go z inną damą w bibliotece: ona pochylała się nad biurkiem, a on miał spuszczone spodnie do kostek. To powoduje, że każde ich spotkanie okraszone jest ciętymi uwagami i jeszcze ostrzejszymi ripostami. Jedna komedia.
Choć niewiele się dzieje w całej powieści, to jednak czyta się ją lekko i przyjemnie.