Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
- ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Emma Forrest
1
5,6/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Napisała trzy powieści i opracowała zbiór felietonów. Wychowała się w Londynie. Jako dziennikarka pracowała w Nowym Jorku dla "Guardiana", obecnie mieszka w Los Angeles, gdzie pracuje jako scenarzystka.
5,6/10średnia ocena książek autora
153 przeczytało książki autora
272 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Twój głos w mojej głowie Emma Forrest
5,6
Książkę wypożyczyłam pomimo jej "dość" przeciętnych opinii, a też często skłaniających się ku tym negatywnym. Faktem jest że nie należy ona do książek z gatunku " łatwa, lekka i przyjemna" Ale czy tak trudne przeżycia można przenieść na papier tworząc przyjemną lekturę? Irytują mnie opinie mówiące o nieskładności książki o lekkim traktowaniu problemu bulimii i samookaleczeń i o ZGROZO braku autentyzmu.
Dla mnie osobiście jedna z niewielu książek autentycznie przedstawiająca problemy osób z bulimią. Chaotyczna? Tak. Niespójna? Tak. Niezrozumiała? Dla jednych przeciętna, słaba dla innych wybitna. Myślę, że osoby z podobnymi problemami odnajdą w niej siebie. Dla osób zastanawiających jakiemu celowi służy napisanie tej książki odpowiadam: Osobom niepowiązanym bezpośrednio z problemami ED ciężko jest zrozumieć że pokazanie historii tak trudnej, przedstawiającej bardzo długą, bolesną i przewrotną drogę do zdrowienia może przynieść nadzieję. Samo nazwanie problemu i przyznanie się przed sobą do niego to stumilowy krok do powrotu do "normalności".
Książka mi bardzo bliska, wiele myśli dzielę z bohaterką.. .„Przecież jestem NORMALNA i NORMALNIE wyglądam, ale to nie jest moja prawdziwa tożsamość, nie w takim sensie w jakim jest nią brzydota. Normalności, zakładając że wygląda się po prostu normalnie brakuje tarczy ochronnej w postaci wstrętu do samej siebie”
Twój głos w mojej głowie Emma Forrest
5,6
Nie jest to książka łatwa do jednoznacznej oceny, choć po lekturze mniej-więcej połowy z 264 stron byłam przekonana, ze wystawię jej proste i złośliwe 1. Miałam już nawet przygotowany wstęp, że to nie będzie pozytywna recenzja. Tymczasem nagle, w drugiej połowie, coś się jakby zmieniło…
Tekst jest zapisem przeżyć dziennikarki i scenarzystki Emmy Forrest – czy rzeczywistych? Najprawdopodobniej tak. W każdym razie bohaterka jest kobietą niezwykle doświadczoną przez różnego typu zaburzenia – chorowała na bulimię, od wielu lat dokonuje samookaleczeń, ma za sobą (nieudaną, co oczywiste) próbę samobójczą, a także stwierdzone dwubiegunowe zaburzenia afektywne. Poza tym chronicznie poszukuje miłości, najczęściej u osób równie trudnych jak ona sama. Przy tym wszystkim Emma korzysta z pomocy psychiatry, doktora R., a właściwie korzystała z niej aż do niespodziewanej śmierci lekarza, spowodowanej chorobą.
Jak już wspomniałam, książkę można podzielić na dwie części, bardzo nierówne pod względem treści. W pierwszej Emma retrospektywnie opisuje swoją chorobę, stadia kiedy było naprawdę źle. Opowiada o swoich samookaleczeniach, o wizytach w gabinecie psychiatry, zdradza kulisy próby samobójczej… Jednak jest to tak naprawdę jeden wielki miszmasz, poprzeplatany dziwnymi wstawkami prywatnymi, a także z wpisami z księgi kondolencyjnej doktora R. Zdania są krótkie, konteksty pourywane i czyta się to naprawdę paskudnie.
Druga nieformalna część jest natomiast związana z dwoma bardzo ważnymi problemami bohaterki – doktor R. umiera, odchodzi również jej partner, którego kochała i z którym chciała stworzyć rodzinę. Życie Emmy będzie się odtąd toczyło wokół zrozumienia mechanizmów i przyczyn nagłego odejścia obu mężczyzn. Paradoksalnie takie skupienie i poszukiwanie odpowiedzi okaże się najlepszą drogą do normalności.
Nie znajdziesz odpowiedzi, bo jej nie ma. Odpowiedzią jesteś ty. Odpowiedzią jest, że mimo wszystko nie robisz sobie już krzywdy.[227]
Nie będę ukrywała, że jest to książka o wyleczeniu, bo mówi o tym sam opis okładkowy. Widać to z resztą zarówno w konstrukcji testu, jak i w jego treści. W miarę upływu stron Emma wypowiada się składniej, a pewne nierealistyczne elementy jej życia nie są już ogólnym chaosem. Choć pierwszą część czyta się naprawdę źle i jest lekko naciągana, momentami sztuczna, to w obliczu drugiej jest to uprawnione. Poza tym książka w jakiś sposób emocjonuje czytelnika. Nie jest to jednak z pewnością lektura dla każdego, mimo pięknej okładki, która kusi wzrok.
------------------------------------------
http://czworgiem-oczu.blogspot.com/2014/05/emma-forrest-twoj-gos-w-mojej-gowie.html