Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta książka została zaklasyfikowana jako powieść sensacyjno-psychologiczna. I rzeczywiście pojawia się w niej wątek kryminalny, lecz miłośnicy tego gatunku poczują się rozczarowani. Zagadka rozwiązuje się sama, sprawca trafia w ręce policji przypadkiem. Jak w życiu. Co zatem sprawiło, że nie mogłam się od tej powieści oderwać? Narracja. Wątpliwości głównego bohatera. Jego wspomnienia, które splatają się ze sobą, tworząc niecodzienną, a jednocześnie prawdopodobną historię. Krótkie rozdziały, które zdawałoby się jedynie przypadkiem popychają akcję do przodu. Niedomówienia. Wiem, że nie brzmi to zachęcająco, lecz namawiam – spróbujcie. Jako zanęta niech posłuży ten cytat: „Głupcy lepiej się konserwują fizycznie, bo nie zżera ich egzystencjalny niepokój, jakiemu poddani są ludzie mniej lub bardziej bystrzy”. Polecam.