Najnowsze artykuły
- Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać4
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wacław Żdżarski
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Wac%C5%82aw_%C5%BBd%C5%BCarski
4
7,1/10
Urodzony: 10.09.1913Zmarły: 05.03.1983
Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (1932-1935),później w Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie (ukończył w 1938 roku) a także w Wyższej Szkole Muzycznej im. F. Chopina (1945-1946).
Do bogatego dorobku życia Wacława Żdżarskiego należy zapisać jego twórczość: wraz z Ryszardem Kiersnowskim napisał sztukę teatralną Panowie w nowych kapeluszach (Komedia w 3 aktach) wystawioną w 1933 w Teatrze im. Stefana Żeromskiego, pozytywnie ocenioną recenzjach Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Do klasycznych już pozycji w dziedzinie fotografii zaliczane są jego książki: Od obiektywu do negatywu (1946),Zasady fotografii (wspólnie z R. Niemczyńskim) (1957),Historia fotografii warszawskiej" (1974),Almanach fotoamatora (1974) – współautor Leonard Sempoliński i Jan Sunderland),Fotografujemy Zorką" (1975),Zaczęło się od Daguerre'a (1977).
Do bogatego dorobku życia Wacława Żdżarskiego należy zapisać jego twórczość: wraz z Ryszardem Kiersnowskim napisał sztukę teatralną Panowie w nowych kapeluszach (Komedia w 3 aktach) wystawioną w 1933 w Teatrze im. Stefana Żeromskiego, pozytywnie ocenioną recenzjach Tadeusza Boya-Żeleńskiego. Do klasycznych już pozycji w dziedzinie fotografii zaliczane są jego książki: Od obiektywu do negatywu (1946),Zasady fotografii (wspólnie z R. Niemczyńskim) (1957),Historia fotografii warszawskiej" (1974),Almanach fotoamatora (1974) – współautor Leonard Sempoliński i Jan Sunderland),Fotografujemy Zorką" (1975),Zaczęło się od Daguerre'a (1977).
7,1/10średnia ocena książek autora
15 przeczytało książki autora
23 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Zasady fotografii część II
Roman Niemczyński, Wacław Żdżarski
9,0 z 1 ocen
10 czytelników 0 opinii
1962
Najnowsze opinie o książkach autora
Zaczęło się od Daguerre'a Wacław Żdżarski
6,4
Pozycja ciekawa i warta uwagi, przede wszystkim dla fascynatów fotografii. Dużym walorem książki jest skoncentrowanie na historii polskiej fotografii, przy towarzystwie historii ogólnej - powstawania i rozwoju medium. Dywagacje kończą się na końcówce XIX w., w momencie uzyskania pewnego monopolu przez KODAKA.
Pozycja wartościowa - zawierająca wiele ilustracji i cytowań dzienników, pierwszych artykułów o fotografii czy podręczników. Polecam uwadze.
Historia fotografii warszawskiej Wacław Żdżarski
6,0
Praca jest próbą zarysu fotografii warszawskiej, której podjął się autor, by dać zaczyn do szerzej zakrojonych badań. Zadanie to było ważne dla Żdżarskiego, ponieważ w czasie, gdy się go podjął uważał, że zniszczenia wojenne i bieg lat mogą przyczynić się do bezpowrotnego zaniku wiedzy o przeszłości "obrazów malowanych światłem". "Historia fotografii warszawskiej" obejmuje lata 1839-1972.
W książce omawiane są osoby: Karol Beyer, Maksymilian Strasz, Józef Feliks Zieliński, Meletiusz Dutkiewicz, Teofil Boretti, Jan Mieczkowski, Maksymilian Fajans, Grzegorz Sachowicz, Michał Trzebiecki, Helena Bartkiewicz, Piotr Lebiedziński. Aleksander Ginsberg, Konrad Brandel, Aleksander Karoli, Łukasz Dobrzański, Włodzimierz Kirchner, Bronisław Mieszkowski, Jan Szczepanik, Karol Juliusz Drac, Marian Dederko, Jan Alojzy Neuman, Benedykt Jerzy Dorys, Jan Sunderland, Zdzisław Marcinkowski, Czesław Olszewski, Aleksander Maciesza.
Szkic jest dość przejrzysty. Dawne metody wykonywania fotografii są zaprezentowane w zrozumiały sposób. Książka opatrzona jest aparatem naukowym, zawiera sporo zdjęć. Śladowo zaznaczono piśmiennictwo dotyczące fotografii i podstawowe struktury organizacyjne. W pozycji tej można znaleźć drobne błędy edytorskie.
W ogólnej ocenie to dobra książka na wprowadzenie do wiedzy o polskiej fotografii. Nie można jednak liczyć na bardziej szczegółowe, wyczerpujące informacje. Podczas lektury należy również wziąć pod uwagę, że powstała w latach 70., więc podczas czytania fragmentów dotyczących dwudziestolecia międzywojennego i PRL-u wymagana jest zwiększona krytyka przyswajanej treści.