Jesteśmy społecznością, która kocha książki

O ile książki historyczne były wolne od doktryny kościoła to tu treści całkowicie podlegają doktrynie KK. Scola był jednym z radykalnych kandydatów na papieża. Czyta się bardzo łatwo, autorzy szafują argumentami mogącymi przekonać przeciętnego czytelnika. Dwóch wielkich myślicieli dyskutuje o miejscu współczesnego człowieka w świecie. Profesor Giovanni Reale, znany jako specjalista od filozofii starożytnej, był mistrzem eminencji Angela Scoli. Zauważają oni, że panujący dookoła nihilizm uniemożliwia ludziom wydawanie jakichkolwiek wniosków. Młodzi zagubieni wśród wielu koncepcji, doktryn, totalnej wolności, braku granic i ciągłego komercyjnego pędu za szczęściem, gubią się w świecie. Angelo Scola doskonale i obrazowo mówi o tendencji naszych czasów: Wyciska się z chwili-jak z pomarańczy lub cytryny-wszystko, co chwila może dać, a potem wyrzuca się to, co zostaje. Świat pędzący od uciechy ku uciesze jest płytki. Brak w nim miejsca na naukę: Bez cierpienia bowiem niczego nie można się nauczyć. W tym pędzie za przyjemnością nawet ciało ludzkie nic nie znaczy. Eksperymenty, recykling to coś normalnego. Czy mają oni do końca rację w rysowaniu wizji naszego świata? Na pewno zabrakło tam dokładnego studium współczesności i za dużo naiwnie wygłaszanych katolickich przekonań, dlatego też w wielu przypadkach nie mogę zgodzić się z ich poglądami, niemniej jednak zachęcam do przeczytania i przemyślenia. Nie jest to książka, z którą się zgadzam. Autorzy często za bardzo wszystko upraszczają. Życie dla nich nie ma odcieni szarości czy kolorów. Czyny i tendencje kulturowe współczesnych ludzi postrzegana są w kategoriach czarny albo biały, a podsumowanie przekonuje, że wszystko jest czarne. Nawet ratowanie życia ludzkiego jest tu porównane do recyklingu sprzecznego z wolą Boga. Warto przeczytać, aby dowiedzieć się, dlaczego wybór A. Scoli na papieża byłby tragedią dla wierzących.