Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z pierwszych przeczytanych przeze mnie książek (cóż, ze Rosjanina) po której nie można było nie marzyć przed zaśnięciem o wyprawie psimi zaprzęgami w polarne bezludzie. Jakże biedne są te dzisiejsze dzieci, bombardowane przez nadmiar bodźców, ale bynajmniej nie pod postacią książek. A ich marzenia programują nieodgadnione przez nikogo algorytmy z Doliny Krzemowej. Nie wiem, czy nie gorsze to od dobrodusznej ruskiej książki o Amundsenie… A na komunizm byłem immunizowany dzięki Babci, od której szybko dowiedziałem się, co to Sowieci, Katyń, 1920 itp.