Wstyd nas dławi, więc milczymy zamiast mówić. Poczucie winy przeraża, więc nie robimy tego, czego potrzebujemy. Złość oślepia, więc robimy...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Liv Larsson
Źródło: https://www.livlarsson.com/
5
7,3/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.), poradniki
mediatorka i instruktorka zajmująca się relacjami międzyludzkimi. Certyfikowana trenerka Porozumienia bez Przemocy (NVC). Autorka ponad 20 książek. Prowadzi warsztaty z mediacji i kursy w wielu krajach, dzieląc się swoją wiedzą i umiejętnościami z różnymi grupami społecznymi – mediatorami ONZ, pracownikami socjalnymi i i rodzicami. Jej zainteresowania skupiają się głównie na wpływie uczucia wstydu na nasze życie wewnętrzne.https://www.livlarsson.com/
7,3/10średnia ocena książek autora
103 przeczytało książki autora
283 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Wstyd, złość i poczucie winy - dzwonki alarmowe. Odczytywanie i transformacja trudnych uczuć z perspektywy Porozumienia bez Przemocy
Liv Larsson
8,7 z 14 ocen
70 czytelników 5 opinii
2020
Anger, Guilt and Shame. Reclaiming Power and Choice
Liv Larsson
8,0 z 2 ocen
6 czytelników 0 opinii
2012
Porozumienie bez przemocy w związkach : zbadaj swoje relacje
Liv Larsson
6,0 z 16 ocen
77 czytelników 4 opinie
2011
Porozumienie bez przemocy w mediacjach. Jak być trzecią stroną w konflikcie
Liv Larsson
7,3 z 11 ocen
63 czytelników 0 opinii
2009
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Liv Larsson, Wstyd, złość i poczucie winy - dzwonki alarmowe. Odczytywanie i transformacja trudnych uczuć z perspektywy Porozumienia bez Przemocy
Poczucie winy sygnalizuje, że nęka nas wewnętrzne rozdarcie związane z niemożnością jednoczesnego zaspokojenia potrzeb własnych i kogoś inne...
Poczucie winy sygnalizuje, że nęka nas wewnętrzne rozdarcie związane z niemożnością jednoczesnego zaspokojenia potrzeb własnych i kogoś innego. Wydają nam się sprzeczne i nie potrafimy znaleźć rozwiązania, by zadbać o wszystkie. Poddajemy się w przekonaniu, że skoro pozostają w sprzeczności, ktoś coś straci, niezależnie od tego, co zrobimy.
Liv Larsson , Wstyd, złość i poczucie winy - dzwonki alarmowe. Odczytywanie i transformacja trudnych uczuć z perspektywy Porozumienia bez Przemocy1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Porozumienie bez przemocy w związkach : zbadaj swoje relacje Liv Larsson
6,0
Niewielka ale bogata książeczka oparta o metodę NVC. Bez łatwych odpowiedzi za to z miejscem na refleksję. Pomaga w przeglądzie najważniejszych relacji, zastanowieniu się jakie potrzeby zaspokajają, a jakie zaspokajać lepiej? Kontakt, zrozumienie, akceptacja - jak często pytamy innych np. "Jak mogę Ci pomóc to zrozumieć?" albo "Co myślisz o tym, co właśnie powiedziałam?"
Dwa najważniejsze odkrycia tej metody dla mnie: 1) Inni nie są odpowiedzialni za poziom twojego szczęścia. 2) Jeśli o coś prosić, ale złościsz się, gdy ta prośba nie była spełniona, to znaczy, że to nie była prośba.
Wstyd, złość i poczucie winy - dzwonki alarmowe. Odczytywanie i transformacja trudnych uczuć z perspektywy Porozumienia bez Przemocy Liv Larsson
8,7
Mistrzostwo. Nie trzeba wiedzieć czym jest porozumienie bez przemocy aby zrozumieć przedstawiane treści. Książka w sposób bardzo jasny i konkretny (w przykładach z życia, w punktach i ćwiczeniach) opisuje jak radzić sobie z uczuciami złości, wstydu, poczucia winy oraz przedstawia jakie schematy myślowe stosujemy aby móc "wyłapywać" te emocje. Ponad to przedstawia konkretne metody (krok po kroku) jak pomóc sobie (i innym) oraz czego nie robić bo można zaszkodzić. Treści nie tylko ujmują zjawisko przykrych emocji, ale również zahaczają o dumę; negocjację między swoimi potrzebami; wspieranie poprzez docenienie (czyli jak mówić komplementy aby nie były odrzucane).
Ciągłe powtórzenia "co i jak robić" (wskazówki) mogą denerwować czytelnika ale można też je traktować jako próbę przebicia treści przez autorkę do naszej pamięci i wyobraźni.
Dla mnie książka fenomenalna - moje potrzeby inspiracji, wiedzy, świadomości zostały zaspokojone :). Na pewno będę do niej wracać na co dzień.