Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pełna wersja powszechniejszej, acz okrojonej, niebieskiej książeczki o zbieżnym tytule „Cherubowy wędrowiec” wydawnictwa Instytut Mikołowski, tłumaczenia Marcina Brykczyńskiego i Jerzego Prokopiuka, które, muszę przyznać, jest znacznie lepsze, a i dobór epigramatów okazał się trafny, bo zrezygnowano z wielu powtarzających się banałów, czyniąc lekturę znacznie przyjemniejszą. Plusem wersji żółtej, tłumaczenia Andrzeja Lama, jest przedmowa Anioła Ślązaka, w której uprzedza on mogące się pojawić niezrozumienie (a której wersja niebieska jest niestety pozbawiona). Nie wiem który przekład jest bliższy oryginału, ale subiektywnie oceniam, iż panowie B. i P. spisali się dużo lepiej. Kto nie był zadowolony z tłumaczenia Brykczyńskiego i Prokopiuka, na Lamie zawiedzie się tym bardziej - rymy i styl jest bardziej toporny. Na domowe warunki można ograniczyć się do skróconej wersji. --------------------------------------------- „Jeśli chcesz wiedzieć, pytaj łaski, a nie wiedzy, pragnienia, a nie rozumu, płaczu modlitwy, a nie żmudnego czytania, oblubieńca, a nie mistrza, Boga, nie człowieka, ciemności, nie jasności, nie światła, lecz ognia, który rozpłomienia się całkiem i żarliwym pożądaniem wiedzie do Boga, a który to ogień sam jest Bogiem”. Niebo jest w tobie Ach stójże, dokąd gonisz, niebo jest wszak w tobie; Gdzie indziej szukasz Boga, więc mijasz z Nim się co dzień. Chrześcijanin jest kościołem i wszystkim Czymże jestem w końcu? Mam być kościołem, skałą, Mam być kapłanem Boga, mam też być ofiarą. Kamień mędrców jest w tobie W siebie wejdź, człowieku! Bowiem mędrców kamień Znajdziesz tam, nie trzeba w obce jeździć kraje. Najlepszy użytek z tynktury Tego przy tynkturze mogę nazwać mistrzem, Kto serce swe dla Boga zmienia w złoto czyste. Mądrość bywa potępiana Mądrość nie potępia; ale ona sama Przez stworzenie swoje bywa potępiana. Najpiękniejsza mądrość Nie pnij się przesadnie, nie dręcz bez potrzeby; Najpiękniejsza mądrość to zbyt mądrym nie być. Kto tu jest syty, tam nie będzie jadł Żarłok nie zasiądzie do wiecznej wieczerzy, Bo się tutaj nażarł więcej niż należy.