Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niby to książka jak książka. Zawiera okładkę, strony, treść... Ale książka książce nie równa. O tę wymienioną treść zazwyczaj przede wszystkim chodzi i ona decyduje o odbiorze, o wartości całej książki. Treść tej książki to niewątpliwy jej atut główny. Opowiadanie zawarte w niej to literacka adaptacja słuchowiska radiowego, które emitowano w 1978 roku. I jest to adaptacja bardzo udana. Bohaterami opowiadania jest małżeństwo Prokopiuków. Starsi już ludzie, mieszkający na wsi, na emeryturze i ze skromnym gospodarstwem. Dzieci opuściły już gniazdo rodzinne. Stary Prokopiuk był młynarzem, teraz doskwiera mu nuda. Pewnego dnia znajduje kamień o ciekawej barwie i odżywają w nim dawne fascynacje dotyczące rzeźbiarstwa. Zaczyna rzeźbić w kamieniach. Wyniknie z tego wiele nieporozumień, a nawet afer. Dlaczego? Warto się przekonać samemu i przeczytać tę godną polecenia książkę. Książka znakomicie napisana, która bawi i uczy. Z jej treści wynika, że kłamstwo nie popłaca na dłuższą metę, prawda w końcu wyjdzie na jaw. Mówi też, że nie można się przejmować zanadto opinią osób trzecich przy realizowaniu swoich życiowych pasji. Bardzo mi się spodobało to opowiadania. Mogę z zadowoleniem wystawić wysoką ocenę. Ciekawa, oryginalna, niebanalna opowieść z morałem. Książka z charakterem, książka cenna i przeczytałem ją z zainteresowaniem.