Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mieliście kiedyś tak, że bardzo chcieliście przed czymś uciec ? I przez jakiś czas nawet się udawało, ale prędzej czy później emocje i wspomnienia was doganiały ? ⏳ Trzej główni bohaterowie tej książki tak właśnie uciekają. Niestety przed pewnymi rzeczami uciec się nie da, nawet jeśli wyjedziemy gdzieś daleko... Bracia uciekają przed wspomnieniami życia w dysfunkcyjnej rodzinie, przed żalem odczuwanym do siebie nawzajem, a przede wszystkim przed tragedią, która wydarzyła się w ich rodzinie. Książka ma bogatą warstwę psychologiczną, która na mnie zrobiła bardzo duże wrażenie. Pokazuje jak każdy z braci,a także matka, na swój indywidualny sposób radzi sobie z traumatycznymi wydarzeniami. W moich oczach dużą wartością książki jest nietypowa konstrukcja. Połowa rozdziałów jest poświęcona przedstawieniu wydarzeń z dzieciństwa w kolejności chronologicznej, a połowa przedstawia aktualne wydarzenia od końca. Pozostawia to ogromne pole do fantazji, do zadawania sobie pytań co tak naprawdę się wydarzyło ? W pewnym momencie byłam już znużona tą książką, bo nie wiedziałam o co tak naprawdę chodzi. Wydawało mi się, że w kontekście przedstawianych wydarzeń przede wszystkim reakcje matki są nieadekwatne... Miałam wrażenie, że czegoś nie rozumiem, że coś mi umyka. I nagle bach ...koniec książki, który jest szokujący, którego się nie spodziewałam, który sprawił, że zaczęłam wszystko rozumieć... Wszystko wyjaśnia się dopiero na samym końcu co sprawiło, że zostałam z odczuciami, z którymi nie bardzo wiedziałam co zrobić... Jeśli lubicie książki z bogatą warstwą psychologiczna to zdecydowanie lektura dla Was !