Najnowsze artykuły
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać422
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Helena Rasiowa
Źródło: http://konferencja.ptkwm.org.pl/images/djmediatools/rasiowa.jpg
Znana jako: prof. dr hab. Helena RaśZnana jako: prof. dr hab. Helena Raś
2
7,2/10
Pisze książki: informatyka, matematyka
Urodzona: 20.06.1917Zmarła: 09.08.1994
Polska matematyk i logik, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.
W roku 1938 rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które zmuszona była przerwać po rozpoczęciu II wojny światowej. Po roku spędzonym wraz z rodziną we Lwowie powróciła do Warszawy, gdzie podjęła edukację na tajnych studiach, zorganizowanych przez wykładowców UW (m.in. Karola Borsuka, Jana Łukasiewicza, Andrzeja Mostowskiego). Jej pierwsza praca magisterska, pisana pod kierunkiem Jana Łukasiewicza i Bolesława Sobocińskiego, spłonęła podczas powstania warszawskiego, sama zaś przeżyła je, ukrywając się w podziemiach budynków. Po wojnie krótko pracowała jako nauczycielka matematyki, by za namową Mostowskiego powrócić na studia. Napisała drugą pracę magisterską, tym razem pod kierunkiem Andrzeja Mostowskiego, którą obroniła w roku 1945. W następnym roku rozpoczęła pracę jako asystent na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1950 obroniła rozprawę doktorską, pisaną także pod kierunkiem Andrzeja Mostowskiego. Praca dotyczyła metod algebraicznych w logice. W roku 1956 zdobyła drugi stopień naukowy doktor nauk (odpowiednik doktora habilitowanego). Rok później rozpoczęła pracę jako profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Warszawskim, zaś w roku 1967 Rada Państwa nadała jej tytuł profesora zwyczajnego. W badaniach naukowych koncentrowała się na algebraicznych aspektach logiki, logice, algebrze, w późniejszym okresie – informatycznych aspektach matematyki, algorytmiki oraz sztucznej inteligencji.
Działała w Polskim Towarzystwie Matematycznym, w latach 1955-1957 była jego sekretarzem, zaś w latach 1958-1959 wiceprezesem. Przez piętnaście lat była dziekanem Wydziału Matematyki, Mechaniki i Informatyki Uniwersytetu Warszawskiego (1958-1960, 1962-1966, 1968-1978),który w tym czasie zmieniał swoje nazwy. Najpierw Wydziału Matematyki i Fizyki UW, a potem, po zmianie nazwy, Wydziału Matematyki i Mechaniki UW oraz od 1975 Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. Była delegatem Rady Wydziału do Senatu UW, sekretarzem naukowym Komitetu Nauk Matematycznych PAN, a następnie członkiem Prezydium tego Komitetu. Była akademickim nauczycielem wielu generacji studentów oraz akademickich naukowców. Wypromowała około 20 doktorantów. Większość z nich później została nauczycielami akademickim w Polsce i za granicą. W szczególności, jej doktorantami byli: Michael Bleicher (1961),Vladimir G. Kirin (1966),Andrzej Salwicki (1969),Nguen Cat Ho (1971),Cecylia Rauszer (1971),Ewa Orłowska (1971),Grażyna Mirkowska (1972),Maria Semeniuk-Polkowska (1972),Wiktor Bartol (1973),Antoni Kreczmar (1973),Jerzy Tiuryn (1975),Lech Banachowski (1975),Anita Wasilewska (1975),Michał Krynicki (1976),Bolesław Szymańnski (1976),Dimiter Vakarelov (1977),Bogdan Sabalski (1977),Halina Przymusińska (1979),Leszek Rudak (1986).
W roku 1938 rozpoczęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które zmuszona była przerwać po rozpoczęciu II wojny światowej. Po roku spędzonym wraz z rodziną we Lwowie powróciła do Warszawy, gdzie podjęła edukację na tajnych studiach, zorganizowanych przez wykładowców UW (m.in. Karola Borsuka, Jana Łukasiewicza, Andrzeja Mostowskiego). Jej pierwsza praca magisterska, pisana pod kierunkiem Jana Łukasiewicza i Bolesława Sobocińskiego, spłonęła podczas powstania warszawskiego, sama zaś przeżyła je, ukrywając się w podziemiach budynków. Po wojnie krótko pracowała jako nauczycielka matematyki, by za namową Mostowskiego powrócić na studia. Napisała drugą pracę magisterską, tym razem pod kierunkiem Andrzeja Mostowskiego, którą obroniła w roku 1945. W następnym roku rozpoczęła pracę jako asystent na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1950 obroniła rozprawę doktorską, pisaną także pod kierunkiem Andrzeja Mostowskiego. Praca dotyczyła metod algebraicznych w logice. W roku 1956 zdobyła drugi stopień naukowy doktor nauk (odpowiednik doktora habilitowanego). Rok później rozpoczęła pracę jako profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie Warszawskim, zaś w roku 1967 Rada Państwa nadała jej tytuł profesora zwyczajnego. W badaniach naukowych koncentrowała się na algebraicznych aspektach logiki, logice, algebrze, w późniejszym okresie – informatycznych aspektach matematyki, algorytmiki oraz sztucznej inteligencji.
Działała w Polskim Towarzystwie Matematycznym, w latach 1955-1957 była jego sekretarzem, zaś w latach 1958-1959 wiceprezesem. Przez piętnaście lat była dziekanem Wydziału Matematyki, Mechaniki i Informatyki Uniwersytetu Warszawskiego (1958-1960, 1962-1966, 1968-1978),który w tym czasie zmieniał swoje nazwy. Najpierw Wydziału Matematyki i Fizyki UW, a potem, po zmianie nazwy, Wydziału Matematyki i Mechaniki UW oraz od 1975 Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. Była delegatem Rady Wydziału do Senatu UW, sekretarzem naukowym Komitetu Nauk Matematycznych PAN, a następnie członkiem Prezydium tego Komitetu. Była akademickim nauczycielem wielu generacji studentów oraz akademickich naukowców. Wypromowała około 20 doktorantów. Większość z nich później została nauczycielami akademickim w Polsce i za granicą. W szczególności, jej doktorantami byli: Michael Bleicher (1961),Vladimir G. Kirin (1966),Andrzej Salwicki (1969),Nguen Cat Ho (1971),Cecylia Rauszer (1971),Ewa Orłowska (1971),Grażyna Mirkowska (1972),Maria Semeniuk-Polkowska (1972),Wiktor Bartol (1973),Antoni Kreczmar (1973),Jerzy Tiuryn (1975),Lech Banachowski (1975),Anita Wasilewska (1975),Michał Krynicki (1976),Bolesław Szymańnski (1976),Dimiter Vakarelov (1977),Bogdan Sabalski (1977),Halina Przymusińska (1979),Leszek Rudak (1986).
7,2/10średnia ocena książek autora
27 przeczytało książki autora
25 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
The Mathematics of Metamathematics
Helena Rasiowa, Roman Sikorski
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
1970
Najnowsze opinie o książkach autora
Wstęp do matematyki współczesnej Helena Rasiowa
7,2
Cóż za cudowna książka, te zwroty akcji, ci bohaterowie! Dobra, żartuję. Wiadomo, matematyka trudną jest, a zwłaszcza dziedzina matematyki zwana dumnie LOGIKĄ. To właśnie przez ten straszny przedmiot sięgnęłam po Rasiową (moja Pani profesor bardzo tę książkę nam polecała do nauki). I w sumie dobrze zrobiłam. Dzięki tej książce zdałam wczorajszy egzamin może nie rewelacyjnie (3+),ale zdałam, a to najważniejsze. Dowody twierdzeń są tu opisane w miarę przejrzyście, wszystkie definicje są podane dość przystępnie. Książka naprawdę jest na plus dla tych, co potrzebują zdać logikę, studiując matematykę. Liczby kardynalne to była abstrakcja, zanim przeczytałam o nich rozdział w tej właśnie książce.