Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę bardzo dobrze się czyta, nie wiem czy to zasługa autora czy tłumacza, ale narracja jest płynna i zwarta. Po za pewnymi wyjątkami kiedy autor zasypuje naraz czytelnika duża ilością szczegółowych nazw plemion (opisy mogą mieć stronę),książka w czytaniu jest bardzo przyjemna. Po za częścią stylistyczną olbrzymi walor tej pozycji to spójność przekazu i wartka nieprzekombinowana narracja historyczna. Kolejny olbrzymi plus to wartość historyczna, ponieważ autor świetnie uchwycił kluczowe momenty, najpierw w ekspansji Celtów, a później w podboju ich przez Rzymian. Pokazany jest rozwój ekspansji Celtów na tereny Europy i Azji Mniejszej, na tle historii Starożytnej Grecji, Rzymu, czy Kartaginy. W oparciu o teksty źródłowe tych starych cywilizacji autor nakreśla wzajemne relacje jakie kształtowały się pomiędzy ówczesnymi potęgami Moza Śródziemnego a Celtami. Swoja drogą to bardzo zastawiające jaki wpływ (pośredni i bezpośredni) mieli np. na Grecję/Macedonię tuż przed wyprawą na Persję. Zastanawiające jest to jak wielu najemników w armii Aleksandra mogło być pochodzenia Celtyckiego. Z książki można się dowiedzieć również jak wpływali Celtowie na wojny Punickie czy ogólnie ekspansje Rzymu. Książka świetnie opisuje relacje świata Celtów z Europy zachodnio-środkowej z Państwami basenu Moza Śródziemnego (można powiedzieć że odczarowuje z mroków historii tą część Europy),jest to bardzo ważny element układanki historycznej bo bez tego nie da się rozumieć np. m. in. potęgi Rzymu, czy starożytnej Grecji. Osobiście zainteresowały mnie bardzo dwa aspekty tej książki. Pierwszy to taki że Celtowie już 300-400 lat p.n.e. byli żołnierzami zaciężnymi w armiach greckich, np. w Ptolemejskim Egipcie, co Świadczy że ten starożytny Świat bym "mniejszy" i miał więcej relacji niż nam się obecnie wydaje, czyli był bardziej globalny niż mamy o nim wyobrażenie. A drugi aspekt to brutalność z jaką Rzym podbiał kolejne obszary zamieszkane przez Celtów (najpierw w płn. Italii, później w Hiszpanii, Francji , Alp i Bałkanów). Ta brutalność mogła by być w dzisiejszych czasach uznana jako eksterminacja. Patrząc z tej perspektywy nie jest zaskoczeniem, że bunty niewolników rożnych narodowości były na porządku dziennym w całym Cesarstwie Rzymskim, a Chrześcijaństwo miało bardzo podatny grunt dla swojego rozwoju. Podsumowując książka ciekawa i po za małymi wyjątkami czyta się szybko i płynnie, dodatkowo świetnie uzupełnia wiedzę o starożytności, gł. w relacjach Rzymskich i Greckich ze Światem Europejskich Celtów. Bez historii ludów podbitych w tym i Celtów nie da się zrozumieć w pełni historii Imperium Rzymskiego. Jedyny minus, to to że Autor nie skupia się szerzej na aspektach społecznych i ekonomicznych, ale po za tym jest to bardzo dobra książka, dająca w miarę szeroki ogląd sytuacji Celtów i ich relacji z innymi państwami/plemionami.