Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Amerykański historyk historiografii i historyk życia intelektualnego, krytyk kultury, emerytowany profesor historii świadomości na University of California w Santa Cruz oraz profesor literatury porównawczej na Stanford University.

W 1991 roku został członkiem American Academy of Arts and Sciences[1]. Otrzymał szereg doktoratów honoris causa od uczelni z całego świata: University of Michigan (1995),University of West Ontario (2004),Central European University w Budapeszcie (2005),Universitatea din Bucureşti (2010) oraz Uniwersytet Gdański (2011)[1].

Jego najbardziej znana książka to Metahistory. The Historical Imagination In Nineteenth-Century Europe (1973). White proponuje tam, by na historiografię spojrzeć jak na dzieło literackie. Twierdzi, że myślenie o świecie ma charakter narracyjny. Rzeczywistość to czysty strumień zdarzeń, które sami porządkujemy i wyjaśniamy. Historia jest dostępna tylko poprzez język. Do opowiadania przeszłości historyk wykorzystuje cztery tropy (teoria tropów White'a): metaforę, metonimię, synekdochę i ironię. White zaliczany jest do postmodernistów, konstruktywistów i narratywistów