Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To niezwykle ciężka lektura. Nie zliczę, ile razy płakałam, czytając o losach tych wszystkich kobiet. Pomimo tego całego cierpienia, piekła, przez które przeszły potrafiły znaleźć w sobie siłę, by dumnie walczyć o swoje, i często też innych, życie. Wiedziałam o wielu rzeczach, których doświadczali więźniowie obozów, ale i tak przechodziły mnie dreszcze, czytając wspomnienia więźniarek z Revensbruck. Wydawać, by się mogło, że w takich warunkach człowiek nie myśli o niczym innym niż własne przeżycie, a jednak te wszystkie kobiety dbały o siebie nawzajem, uczyły się języków, tworzyły wiersze i dzieliły się przepisami, by nie zatracić człowieczeństwa i choć na chwilę myśleć o czymś innym. Jak wspomniałam, to naprawdę książka pełna bólu, bezsilności i łez, ale uważam, że każdy powinien poznać losy tych bohaterskich, silnych kobiet.