Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka nie jest studium socjologicznym- za mało w niej postaci i zdarzeń- jest za to doskonałym studium psychologicznym dwóch głównych postaci opisanym w pogłębionej , niespiesznej ,niezwykle wnikliwej i bezstronnej formie. Tytułowa żałoba świetnie pokazuje że każdą sytuację życiową a nawet tragedię można przeżywać na dwa różne sposoby. Tak , by prowadziła do większej empatii, akceptacji życia i dojrzałości i taki, który będzie wyborem złości, żalu , pretensji i niechęci do ludzi. Główna bohaterka Żałoby wybrała to drugie a autor mistrzowsko oddał proces pogłębiania się w paranoi bycia ocenianym i kreowania własnego wizerunku "szlachetnie cierpiącej osoby"