Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznijmy od faktów. Pralnie magdalenek zamknięto w 1996 r. Ukrywano w nich wiele kobiet i zmuszano do katorżniczej pracy, wszystko za zgodą, finansowanie kościoła katolickiego w porozumieniu z państwem irlandzkim. Przejdźmy do fikcji. Claire Keegan w krótkiej, bo zaledwie 90 stronicowej pozycji oszczędnym językiem zawarła wymowna historię, która zostawia trwały ślad w głowie czytelnika, przynajmniej mi ciągle on w zakamarkach rozbrzmiewa. Bill Furlong mieszkaniec irlandzkiego miasteczka, handlarz węglem, mąż, ojciec piątki dziewcząt. Lata 80 poprzedniego wieku, mała irlandzkie miasteczko, okres przed Świętami Bożego Narodzenia. Zatem czas dla handlarza opałem wzmożony większym natłokiem obowiązków. Wtedy też pojawiają się myśli , wspomnienia bohatera. Powraca jak bumerang jego przeszłość. Matka w wieku 16 lat zaszła w ciążę, ojciec nieznany, pomoc przychodzi od pracodawcy Pani Wilson. Tej ostatniej zawdzięcza to kim się stał. "Zawsze działali mechanicznie, bez przerwy, byleby znowu włożyć w coś ręce. Jak wyglądałoby życie, zastanawiał się, gdyby dano im czas na przemyślenie różnych rzeczy?" W tle pralnia magdalenek i kobiety, które zaznały cierpienia. "Aby dostać od ludzi to, co najlepsze, należy ich zawsze dobrze traktować." Takie drobiazgi... czy aby na pewno? Czytajcie!