Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdzie historia z wojny jest w tle wydarzeń, czy to w powieści sensacyjnej, thrillerze, dramacie, czy jak w tym wypadku kryminale, jest moim ulubionym tematem. Z tego powodu sięgnąłem po tę pozycję, ogólnie nie jest źle z dwoma wyjątkami. Sama historia, jest dobrze skonstruowana i poprowadzona. Taka historia lub bardzo podobna, mogła się przecież wydarzyć - podczas mrocznych lat okupacji niemieckiej czy sowieckiej. Kluczowy w tym wszystkim, jest zegar i godzina jedenasta. Sama akcja, i jej kulminacja nabiera tępa, dopiero w ostatnich rozdziałach. Autorka za bardzo wcieliła się w domorosłego psychologa, i w pewnych miejscach, nie bardzo to było potrzebne, a wręcz było tego za dużo, i najzwyczajniej stawało się męczące, a czasami wręcz irytujące. Druga rzecz, to iż autorka nie mogła się powstrzymać, od wklejenia socrealistycznych frazesów, wiadomo w jakich czasach książka była pisana ale można, to było sobie w zupełności darować. Pasowało to jak przysłowiowy kwiatek do kożucha. Tym niemniej warto sięgnąć po tę pozycję, ostatnie rozdziały czyta się z wielkim zainteresowaniem, jak choćby spotkanie z dr.Bojarską czy opis zasadzki w dworze, który pozostaje w pamięci...