Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Praktycznie nie czytam książek dotykających tematyki Drugiej Wojny Światowej i Zagłady. Czasem jednak warto wyjść ze swojej czytelniczej strefy komfortu i tak oto sięgnąłem po Piękną Bestię, faktograficzną opowieść o strażniczce z Auschwitz. Jest to biografia jednej z największych zbrodniarek tamtego okresu, tyle ciekawa, że zazwyczaj słyszymy, czytamy o mężczyznach dopuszczających się najgorszych przestępstw, a nie o kobietach. Amerykański historyk stara się zrozumieć jak młoda kobieta mogła stać się wyznawczynią nazizmu i dokonywać tylu okropności. Autor szuka motywacji, ale jej nie usprawiedliwia. Historia jej życia dobitnie pokazuje, że była świadoma swoich czynów i nie można ich tłumaczyć indoktrynacją, uwiedzeniem propagandą czy czynnikami psychologicznymi czy socjologicznymi, jakie mogły mieć na nią wpływ. Jest to portret prawdziwej bestii i już po lekturze, niedobrze mi się robi, kiedy do niej wracam myślami. Wszystko co robiła Irma Grese, bo tak miała na imię, jest trudne do wyobrażenia i ogarnięcia umysłem, zwłaszcza jeśli czytamy, że mocno wierzyła w to co robi i sprawiało jej to przyjemność. Znajdą się głosy, że książka jest za krótka, że ma za dużo przypisów. Jednak dla mnie wyczerpuje temat i daje mi tyle wiedzy na ten temat ile potrzebuję i nie mam ochoty zgłębiać dalej życiorysu Niemki. Piękną Bestię czyta się szybko, ale nie jest to przyjemna i łatwa lektura. Stanowczo dużo czasu minie zanim ponownie sięgnę po tego typu książkę. Polecam fanom historii, bo to nie jest zła rzecz, po prostu ja nie jestem dobrym odbiorcą tego typu tekstów. Za książkę dziękuję @wydawnictworeplika