Szybuj z orłami Bill Newman 8,1
ocenił(a) na 73 tyg. temu Książka z cyklu motywacyjnych, dodających otuchy i namawiających do działania. Jako iż nie mam z tym większego problemu, to nie była czymś przełomowym. Niemniej jednak porównania do orła i opisy tych ptaków ciekawie komponowały się z przekazywanymi wartościami. Krótka, dość treściwa, każdy może znaleźć coś dla siebie w kontekście ogólnych celów życiowych i ich realizacji.
Już na początku autor podpowiada nam, jak podtrzymywać i zapamiętywać wskazówki, które wyciągamy po przeczytaniu dowolnej książki. Proponuje zapisywanie ważnych fragmentów na osobnych kartkach, regularne zaglądanie do nich, podkreślanie istotnych akapitów i utworzenie skali ważności, czego chcielibyśmy się nauczyć.
W pierwszym rozdziale wspomina o tym, jak ważne jest wyznaczenie dla siebie konkretnych celów, które chcielibyśmy zrealizować na przełomie naszego życia.
W drugim podpowiada, jak osiągnąć sukces w różnych dziedzinach niezależnie od wieku. Wymienia chociażby wyszukiwanie okazji, przykładanie się do pracy zawodowej, bycie wytrwałym, bycie ciekawym świata, bycie optymistą, dobre współżycie z innymi ludźmi, cierpliwość, szanowanie opinii innych, nauczenie rozważania problemów, skromność, lojalność, uczciwość, poznawanie swoich mocnych stron, niezamartwianie się kłopotami, nierozpamiętywanie przeszłości, wypełnianie obowiązków.
Trzeci rozdział skupia się na radzeniu sobie z przeciwnościami losu. Autor podkreśla, że nie możemy zrzucać winę na inne osoby lub na okoliczności. Zwraca również uwagę na dokładne przeanalizowanie problemu (określenie go, skutki nierozwiązania go),jak również na podejmowanie konkretnych działań i przejmowanie kontroli nad sytuacją.
Czwarty rozdział to krótka wzmianka o znaczeniu jakości- dotyczy zarówno prowadzenia biznesu (jakość usług, produktów),pracy na etacie, jak i wykonywania innych zadań.
Piąty rozdział opiera się na pojęciu wizji- według autora daje ona moc do zwiększenia wydajności. Rodzi się ona w spokoju, niekiedy w samotności, kiedy poświęcamy czas na refleksje. Nie możemy pozwolić na to, by wizja ta się od nas oddalała.
W szóstym rozdziale autor rozjaśnia nieco temat rozpraszaczy. Jednym z nich są przeszkody, które należy traktować jako sposób na hartowanie charakteru. Innym jest krytyka, którą warto przeanalizować- być może na jej podstawie będziemy mogli się czegoś nauczyć. Niekiedy rozpraszają nas okoliczności, które niejednokrotnie uznajemy za przyczynę porażki. Naszą uwagę mogą również odwracać inne osoby, które będą podkładać nam kłody pod nogi.
W tym samym rozdziale przedstawione są sposoby na planowanie zajęć, co autor uznaje za istotne. Proponuje, byśmy układali listę spraw do załatwiania w wieczór poprzedzający, a także określali ich ważność poprzez litery A,B,C. Zaczynajmy od tych najważniejszych, zajmijmy się nimi od razu.
Znajdziemy tu również wskazówki w zakresie tego, jak możemy zarządzać czasem. Autor wspomina o następujących sposobach:
• Zaczynajmy od tego, co najważniejsze (nawet jeśli jest to trudne i nieprzyjemne, dajmy sobie nagrodę po wykonaniu zadania)
• Nie róbmy wszystkiego na raz
• Ograniczmy przerwy do minimum
• Problemy rozwiązujmy w odosobnieniu
• Odpowiadajmy na wiadomości, które siedzą nam w tyle głowy i utrudniają skupienie
• Wyznaczajmy terminy (których nie można przekroczyć)
• Zastanawiajmy się nad tym, w jaki sposób możemy pracować jeszcze efektywniej
• Dokonujmy selekcji spotkań, na których się pojawimy
• Uważajmy na osoby nas odwiedzające, które pochłaniają zbyt dużo naszego wolnego czasu
• Angażujmy się w zadania, które gwarantują jedynie największy zysk przy najmniejszym nakładzie pracy
• Dzielmy się odpowiedzialnością, delegujmy pracę innym
• Nie zamartwiajmy się
• Koncentrujmy się maksymalnie na tym co robimy (zadbajmy, by nasze myśli nie odbiegały od zadania)
• Zapisujmy myśli, które są odkrywcze i przełomowe
• Wykorzystujmy czas podróży (czytanie książek, słuchanie podcastów, rozmowa przez telefon z bliskim)
• Pamiętajmy o odpoczynku (wakacje nie są czasem straconym- służą regeneracji)
W siódmym rozdziale autor skupia się na celach, czyli krokach przybliżających nas do wykonania jakiegoś zadania. Ich wytaczanie jest dla nas bardzo ważne z kilku powodów:
1. Ułatwiają proces decyzyjny
2. Wpływają pozytywnie na kondycję fizyczną i psychiczną (brak celu to w wielu przypadkach brak chęci do życia)
3. Wywołują szacunek u nas samych i u innych
4. Ułatwiają osiągnięcie poczucia spełnienia
5. Uczą nas wytrwałości
6. Uwalniają nas od rozczarowań
Przedstawiona jest również lista, która umożliwia usystematyzowanie naszych własnych celów:
• Spisanie swoich własnych celów (w dziedzinach istnienia, działania, posiadania, dokonań, zaczynając od perspektywy kilkudziesięciu lat, zawężając do kilkudziesięciu dni)
• Posegregujmy je według stopnia ważności (w każdej z dziedzin osobno)
• Zróbmy spis działań, które są niezbędne do ich osiągnięcia
• Zdobądźmy umiejętności potrzebne do osiągnięcia celu
• Spiszmy swoje słabości
• Zróbmy listę technik i metod niezbędnych do realizacji celu
• Używajmy wizualizacji (wyobraźmy sobie, jak będziemy się czuć i co się zmieni, gdy cel zostanie osiągnięty)
Rozdział ósmy nosi tytuł „ciesz się życiem”. Autor podkreśla, że ważne jest posiadanie poczucia humoru i śmianie się tak często, jak to jest możliwe, bowiem czynność ta ma pozytywny wpływ na nasz organizm. Proponuje rozwiązania, które umożliwiają podtrzymywanie radości z życia: zwracanie uwagi na pozytywne aspekty naszego życia, życie teraźniejszością (korzystanie z dobrodziejstw),służenie innym (pomaganie w zrobieniu czegoś, akcje charytatywne).
W dziewiątym rozdziale autor twierdzi, że para orłów jest świetnym przykładem prawdziwej miłości. Podsuwa kilka pomysłów na sprzędzenie czasu z drugą połówką (oglądanie zdjęć, przygotowanie dania, przeczytanie książki lub obejrzenie filmu i podzielenie się opinią o niej, przejażdżka samochodem lub rowerem, spacer i rozmowa, uprawianie nowej dyscypliny sportowej, ryby, siłownia, wybieranie się do miejsc, do których mamy sentyment, masaż, kolacja przy świecach, omawianie usprawnień do mieszkania, uczęszczanie na kurs, spotkanie ze znajomymi, gry, koncert, wystawy, nocleg poza miastem, wspólne pływanie, wynajem ekskluzywnego samochodu, piknik, spacer po plaży, latawce, lunapark).
Rozdział 10. odnosi się do odwagi. Skąd ją wziąć? Autor przypomina, że wielu przypadkach liczą na nas bliscy, co powinno dać nam siłę. Opierajmy swoje działania na marzeniach.
Dodatkowo podpowiada w sposób praktyczny, jak poradzić sobie z nieśmiałością. Pomocne może być: odzywanie się do ludzi i uśmiechanie, nazywanie po imieniu, bycie przyjaznym i uczynnym, bycie serdecznym, interesowanie się ludźmi, bycie szczodrym w pochwałach i ostrożnym w krytyce, liczenie się z opinią innych, gotowość do świadczenia przysług.
W celu uporania się z wystąpieniami publicznymi warto: zaplanować co będziemy mówić, patrzyć innym w oczy, nie spieszyć się, używać kontekstu zamiast uczyć się całości na pamięć, być konstruktywnym, używać środków wizualnych (prezentacje, gestykulacje),być konkretnym, być sobą, mieć pozytywne nastawienie do omawianej kwestii.
Ostatni rozdział związany jest z naszą regeneracją. Gdy stracimy motywację i entuzjazm, warto poszukać sposobów, aby znowu rozpocząć działanie. Przykładami podanymi przez autora są: czytanie książek, słuchanie podcastów, spotykanie się z ludźmi, czytanie biografii, wzorowanie się na innych, utrzymywanie kondycji fizycznej, zdrowe odżywianie, odpoczynek i relaks, wykorzystywanie chwil przypływów energii, nastawienie optymistyczne, praca nad charakterem, inwestycje w samego siebie, urlop, przegląd własnych celów, rozwijanie umiejętności, pozytywne myślenie, ponowne spisanie wizji i marzeń