Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z uwagi na upływ czasu temat mocno się zdezaktualizował. Tak jak i pozycja prasy drukowanej. Dziś pierwszym źródłem informacji są internet (szczególnie dla wykształconych i młodych) oraz telewizja (dla pozostałych). Ilość tytułów prasowych maleje z każdym rokiem, a pandemia tylko zdynamizowała ten proces. Tymczasem u schyłku PRLu powstało popularnonaukowe opracowanie historii polskich gazet "i czasopism". Całość składa się z sześciu rozdziałów, z których dwa pierwsze napisał Jerzy Łojek, a kolejne na przemian Jerzy Myśliński i Wiesław Władyka. Każdy z nich jest opracowany metodą „od ogółu do szczegółu” i zawiera podstawowe przydatne informacje jeśli chodzi o tytuły, ich ilość, zasięg, kolportaż, charakter etc. Książka powstała pod koniec komuny, więc struktura rozdziałów o prasie polskiej w tym czasie jest prawidłowa, czyli z komunistami na końcu segmentu politycznego. Gorzej w ostatniej części, zatytułowanej „Polska Ludowa”, ale i tak lepiej, niż gdyby taką książkę wydano 10 lat wcześniej. Wewnątrz znajduje się wiele ciekawych informacji, przydatnych osobom interesującym się historią. Jest także wiele zdjęć, minimalna bibliografia (literatura uzupełniająca),trochę tabel z danymi statystycznymi, indeks tytułów i nazwisk. Druk drobny i bardzo gęsty (wiadomo, czas kryzysu). Pozycja ciekawa, aczkolwiek o coraz bardziej archiwalnym charakterze.