Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka do czytania, ale niezobowiązująca do robienia mądrych min, przewracania oczami, czy korzystania z chusteczki tzw. "szlocharki". Zresztą sam Rudnicki wyznaje zasadę, że "im mądrzej, to tym głupiej" i daje temu wyraz w "Krakowskim przedmieściu...". Moim zdaniem, można ją czytać nawet w trakcie degustacji "śledzi w śmietanie", chociaż większość wie, że łączenie śledzi z rurką z kremem bywa ryzykowne. W przypadku Rudnickiego jednak zaręczam, że można. Ryzyko niespodzianki właściwie zerowe Czyli, Rudnicki jest dobry na każdą okazję, bo jest w niej zasadzie wszystko. Oczywiście,jako że książka była pisana w epoce minionej, pewnych rzeczy w niej nie uświadczy. Na przykład nie ma nic o warszawskim metrze - a tak jest w niej wszystko. Jest o cadyku (Rudnicki był z pochodzenia Żydem) Rywanie z Rywanowa. Wspomina autor acjabacjakacjonizmie i acjabacjakacjonistach. Udziela rad i sugestii. Na przykład: "Gdy świat się bardzo rusza, lepiej siedzieć na kanapie". Zdarzają się nieco prorocze konstatacje: "Wiek dziewiętnasty zaraził pasją do książek początek wieku dwudziestego, ale wirus raczej dogasa"...moim zdaniem trend postępuje. Jest też pociecha dla kłamczuchów i kłamczuszków, jako, że prawda i kłamstwo, tak naprawdę niewiele się od siebie różnią. Przy tej okazji cytuje jedną z postaci "Biesów": "Całe życie kłamałem, nawet wtedy gdy mówiłem prawdę, wtedy także kłamałem!" Wspomina Rudnicki oczywiście okres wojny i przy tej okazji pisze o wyjątkowym działaniu snu; "Więzień bliski głodowej śmierci w Oświęcimiu. W nocy zjawia się matka, która karmi go świeżym, gorącym mlekiem. Budząc się więzień jeszcze czuje zapach mleka, które przywróciło go życiu. Sporo podobnych historii można znaleźć we wspomnieniach obozowych. Ludzie kładli się się głodni, budzili się syci". Rudnicki niby sporo wie, ale zadaje czasami trochę głupie pytania. Na przykład:czym jest pamięć? "Dzwonek tramwaju zakręcającego z Krakowskiego Przedmieścia w ulicę Trębacką. Już ćwierć wieku minęło od usunięcia stąd tramwaju, lecz dzwonek w pamięci jest teraz wyjątkowo wyraźny. Zmartwychwstał. Jak pracuje pamięć? Skąd jej wciąż na nowo zdumiewające niespodzianki". I myślę, że ta książka może być dla wielu, też pewną niespodzianką.