Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka F. Babingera to bardzo ciekawa i szczegółowa praca poświęcona dziejom panowania Mehmeda II (1451-1481). Niemiecki badacz w ujęciu chronologicznym przedstawia dzieje polityczno-militarne Turcji osmańskiej: poświęca im sześć z siedmiu części tej pracy i dopiero w ostatniej z nich skupia się bardziej na zagadnieniach społecznych, gospodarczych i kulturalnych. Można więc powiedzieć, że książka ta świetnie uzupełnia się z "Imperium Osmańskim. Epoką klasyczną" H. Inalcika, bowiem turecki historyk właśnie dziejom wojen i dyplomacji poświęcił znacznie mniej miejsca. Babinger opowiada dokładnie o walkach toczonych przez Mehmeda II z resztkami imperium bizantyńskiego, państwami bałkańskimi, Wenecją oraz konfederacją Białych Owiec. Jednocześnie dobrze pokazuje, jak niewiele sprawa turecka zajmowała ówczesnych władców europejskich, jak bardzo zdewaluowała się wówczas idea wypraw krzyżowych. Sprawy społeczne nie są w tej pracy mocno wyeksponowane, ale dostrzegalne jest powiązanie tureckich sukcesów ze zmniejszeniem ucisku fiskalnego oraz z wykorzystaniem zasady divide et impera (dotyczy to zwłaszcza Bałkanów). Babinger wyraźnie sprzeciwia się uznawaniu Mehmeda II za władcę renesansowego, ale zarazem nie idzie w stronę nieustającej krytyki tego władcy, której pełne są ówczesne europejskie pamflety. W sumie jest to bardzo ciekawa i publikacja, która świetnie ukazuje problemy schyłku średniowiecza. Pozwala zrozumieć pewne istotne procesy historyczne, które tak silnie wpłynęły choćby na cały rejon Bałkanów i na Grecję. Książkę zdecydowanie polecam! Tomasz Babnis