Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tą książkę przeczytałam mając z 7 lub 8 lat . Bardzo pouczająca książka dla najmłodszych dzieci ;) Baśń autorstwa braci Grimm opowiadająca o pięknej i pracowitej dziewczynie, pasierbicy wdowy, która znalazła pałac Pani Zimy. Pokazuje jak dwie siostry różnią się jedna ma złote serce , a druga twarde jak kamień . Ta opowieść po nie kąt podobna jest do : " Balladyny " tam również występują dwie siostry , które mają inne odzwierciadlenia duszy i serca , dobroci i zła . Pewna wdowa miała dwie córki. Jedna, która jest pasierbicą, była piękną, dobrą i pracowitą dziewczyną o jasnych jak słońce włosach. Zaś druga z kolei, rodzona córka wdowy, była bardzo brzydką, złą i leniwą dziewczyną o ciemnych jak noc włosach. Kobieta bardziej kochała tę drugą. Pasierbica na zlecenie macochy pracowała nad wrzecionem cały dzień, aż z palców leciała krew. Gdy poplamione krwią wrzeciono wpadło do studni, dziewczyna powiedziała o tym macosze. Ta zaś nie słuchając tego prosiła pasierbicę o odzyskanie wrzeciona. Biedna "pracowita dziewczyna" wróciła do studni i tam wskoczyła. Kiedy odzyskała przytomność, znalazła się na łące, wstała i ruszyła na poszukiwanie wrzeciona. Po drodze "pracowita dziewczyna" wyciągnęła z pieca bochenki chleba i wytrząsała dojrzałe jabłka z jabłoni. Później trafiła do pałacu Pani Zimy. Przez trzy dni wykonała wszystkie prace od sprzątania aż po ścielenie pościeli. Później "pracowita dziewczyna" zaczęła tęsknić za domem. Pani Zima zaprowadziła ją do bramy. Gdy się brama otworzyła, deszcz złota spadł na "pracowitą dziewczynę". Pani Zima słowami Oto nagroda za twoją pilność dała pasierbicy utracone wrzeciono. "Pracowita dziewczyna" po powrocie do domu opowiedziała macosze i siostrze o tym zdarzeniu. Kobieta widząc pasierbicę pokrytą złotem, postanowiła posłać swoją drugą córkę do pałacu Pani Zimy. Stojąc przy studni "leniwa dziewczyna" zraniła się cierniem i poplamiła wrzeciono. Wrzuciła je do studni i wskoczyła za nim. Tak jak jej siostra znalazła się na łące. Idąc córce wdowy nie chciało się wyjąć bochenków chleba z pieca i wytrząsać jabłek z jabłoni. Gdy dotarła do pałacu Pani Zimy, wcale się jej nie bała. Przez trzy dni "leniwa dziewczyna" zaniedbywała pracę i nie zaścieliła łóżka. Pani Zima była z niej niezadowolona, zwolniła ją ze służby i zaprowadziła do bramy. Gdy się brama otworzyła, deszcz smoły spadł na "leniwą dziewczynę". Pani Zima słowami Oto kara za twoje lenistwo zamknęła bramę. Córka wdowy wróciła do domu smutna i brudna. Smoła tak ją oblepiła, że do końca życia nie dało się jej zmyć. POLECAM !!