Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka "Gość z głębin" to zbiór opowiadań wydany w 1979 roku. Obowiązkowo musiały się w nim znaleźć socjalistyczne wstawki, które dzisiaj raczej budzą politowanie niż jakąś bardziej określoną reakcję. Taki urok tych "ramotek". Zbiorek nie zwala z nóg chociaż zawiera opowiadania legendarnych pisarzy jak Zajdel, Fiałkowski czy Boruń. "Człowiek z mgły" chociaż nieco nużący w swej formie to całkiem ciekawy w treści. "Sylwester 2501" jest bodaj najkrótszym opowiadaniem zbiorku i przeto chyba najlepszym. W krótkiej formie doskonała treść! Fiałkowski to jeden z błyskotliwszych autorów. "Interwencja" jest również ciekawa i porusza kwestie eugeniki. "Diariusz Genetryka Heterokariona" jest genialny! Formą przypomina średniowieczne diariusze i w takich czasach wydaje się być osadzony, jednak genetryk zajmuje się chytaniem genów. Ubawiłem się przednio. "Wrzód" jest taki sobie. "Taki miły pacjent" coś jakby z Pirxa wzięte. "Gość z głębin" podobał mi się - lekko napisany, potrafił przyciągnąć uwagę. "W cieniu sfinksa" jest dość dziwne... i ciężkie bym nawet powiedział. Przygnębiające. Chociaż w otaczającej nas rzeczywistości już widać, że opowiadanie jest "wieszcze" bo każdy może niemal stać się kim chce. Na razie to tylko udawanie ale jak tylko zaistnieje możliwość... "Opowieści z innych galaktyk" to jedno z lepszych opowiadań. Przypomina "Dzienniki gwiazdowe" i przygody Iona Tichego. Może nie posiadają takiej głębi ale humor Weinfelda jest bardzo przyjazny (co miałem okazję już poznać czytając jego "Pierwsze podróże w czasie"). "Oaza" to pokraczna antyutopia dziejąca się gdzieś na śmietnisku przyszłości (przeszłości?). Daje do myślenia. "Skok dodatni" Zajdla nie jest jego najlepszym opowiadaniem ale jest całkiem dobre. Przypomina nieco scenę z kryminału z lat 70' ale to w końcu ten czas. Ostatecznie jest to dobry zbiorek. Tamta epoka spłodziła o wiele lepsze ale ten odkłada ad acta serii Czytelnika "z kosmonautą".