Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W kategoriach encyklopedie XIX-wieczne, słowniki, satyra, humor galicyjski nie ma sobie równych. Publikacja zawiera ponad 700 haseł prezentujących arcybarwną panoramę faktów, anegdot, postaci, powiedzonek, etc. z dziejów 'Galicji i Głodomerii’. Recenzenci ''Polityki’', '’Wprost’' czy ''Gazety Wyborczej’' oraz Wisława Szymborska reklamowali tą cegłę jako niepowtarzalną, obowiązkową lekturę. Szeroki rozrzut tematyczny oraz umiejętności łączenia zapisu encyklopedycznego z potoczystością narracji, czyni z ''Austriackiego Gadania’' cudowne danie. Książka jest zapisem świata, który bezpowrotnie zanikł - rywalizacji Lwowa z Krakowem, dworskiej etykiety, obecnych wszędzie portretów `cysorza`, komiśniaka i kiełbasy wyborczej, Towarzystw Wstrzemięźliwości od Trunków Palonych, kolejnych gwizdawek, debiutantek na balach, zechcyka i ferbla. Któż dziś pamięta, że pierwszy pociąg wjeżdżający sto lat temu do Zakopanego powitały wypięte w geście protestu gołe zadki górali, czy jak nazywał się góral, któremu było żal, dlaczego Józef Ignacy Kraszewski miał w Galicji opinię wichrzyciela? Na m.in. takie urokliwe ciekawostki możemy liczyć 😁 A czym jest austriackie gadanie? Gadaniem bez znaczenia, zmyślonymi dyrdymałami, nieistotnymi opowieściami podszytymi blagą... W Wiedniu istniała kiedyś zasada, że przemawiającemu z wysokości parlamentarnej trybuny posłowi nie wolno było przerywać jego wywodów. Nieskrępowana swoboda przemówień szybko przerodziła się we własną karykaturę. Można było wygłaszać tyrady o smaku kociego mleka, o kształcie kogucich jaj na targu w Kołomyi, powiadamiać Wysoką Izbę o numerze butów niedoszłej teściowej. A wszystko po to, aby blokować przeciwnikowi dostęp do mównicy, uniemożliwić zgłaszanie niepożądanych dla siebie wniosków. Zebranie informacji przez Leszka Mazana i Mieczysława Czumę stało się realne dzięki wieloletnim poszukiwaniom źródłowym, odwoływaniu się do pamięci czytelników i telewidzów a także dzięki pasji kolekcjonowania anegdot i facecji. Osobliwa encyklopedia zawiera akwarele Tadeusza Ajdukiewicza, Wojciecha Grabowskiego, Juliusza Kossaka, Antoniego Kozakiewicza i Tadeusza Rybkowskiego oraz ilustracje Andrzeja Kowalczyka. Błyskotliwa, mniej lub bardziej zabawna i unikalna publikacja.