Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno się tak nie umęczyłam przy czytaniu. Tak wiem - to specyficzny rodzaj książki, której jednym tchem się nie czyta i nie należy jej rozpatrywać w kategorii literatury czysto rozrywkowej. Ale błagam - czemu ona ma służyć właściwie? Pokazaniu, że autor świetnie zna przygody Szwejka? Bo jeśli ma przybliżyć Polakom Pragę, to w porządku, ale trochę chyba nie tędy droga. Nie rozumiem po co szukać na siłę analogii, tam gdzie ich nie ma? Że niby polscy profesorowie i prascy studenci trafili na siebie w niemieckim obozie, to od razu świadczy o tym, ze Praga jest z nami związana na zawsze? Czytając niektóre fragmenty miałam wrażenie, że wystarczyłoby, aby ktoś znany za przeproszeniem splunął na ul. Praskiej np. w Krakowie, a byłby to kolejny fakt "godny" odnotowania w tej książce. Litości! Naprawdę - rzadko zdarza mi się nie kończyć książek, które zaczęłam, ale tej wyjątkowo nie byłam w stanie zdzierżyć. A szkoda - bo nasza wspólna polsko-czeska historia mnie nawet zaciekawiła. Fragment o tym, jak Bolek Chrobry uciekał w Pragi jest nawet smakowitym kąskiem. Szkoda, że się autor trochę potem zapętlił w swoim pomyśle.