Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To chyba pierwsza przeczytana przeze mnie książka autorstwa Brazylijczyka. I wydaje mi się, że ma prawdziwie brazylijski charakter. Jest mocno nostalgiczna, trochę roztrzepana i nieco tajemnicza. Chociaż - mało w niej o emocjach, emocje są jakby za zasłoną, trzeba je odkrywać. Bohater jest zawieszony między dwoma krajami znajdującymi się na dwóch kontynentach, a w nich - dwie całkiem różne kobiety, obie jednak mocno niezależne. Za to Costa jest od nich bardzo zależny. Fascynacja językiem węgierskim człowieka żyjącego ze słowa staje się w książce motywem przewodnim i to dość oryginalny temat. To mi się podoba, bo przecież język wiele mówi o temperamencie narodu, społeczeństwa. Ale główny bohater jest jakiś nijaki - wydaje się, że nie wie, czego chce, że chciałby czegoś więcej, ale wcale o to nie zabiega. W końcu jest ghostwriterem, a mógłby być uznanym pisarzem, bo jego dzieła opatrzone obcymi nazwiskami zyskują uznanie. Na czym w zasadzie mu zależy? Pełno tu niedomówień. Czytasz dalej, bo chcesz wiedzieć, o co chodzi, ale w zasadzie nie do końca autor o tym informuje. Wszystko zależy od Twojej interpretacji. I może dlatego to dość ciekawa książka.