Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dwie kobiety, które tak bardzo pragnęły wyjść na wolność, a jednak nie potrafią się w niej odnaleźć." W najnowszej powieśći Żanety Pawlik poznajemy Dorotę i Klarę. Obie, które ostatnie lata spędziły w zamknięciu, w klasztorze i zakładzie karnym opuszczają te miejsca próbując zacząć nowe życie. No właśnie, próbując, a podczas tych prób ich drogi się przecinają. Czy im się uda? Czy nie popełnią tych samych błędów i nie wrócą skąd przyszły? Czy nawiąża nowe relacje, czy odbudują dawne? Czy znajdą przyjaźnie? Wszystkiego dowiadujemy się obracając kartkę za kartką, a przyznam, że czyta się świetnie i bardzo szybko. Jedynie żałowałam, że nie jestem w tym czasie nad morzem, bo akcja toczy się w nadmorskim pensjonacie, jednak dzięki autorce z łatwością wyobrażałam sobie morską bryze w moich włosach i piasek pod stopami. Każdy z nas zasługuje na drugą szansę, w każdym wieku i momecie życia możemy stanąć przed wyborem gdzie zmienia sie nasz dotychczasowy byt. Tylko czy zawsze wiemy co robić? Kobiety pracują ze sobą i walczą o same siebie i chociaż nie umiałam utożsamić się z żadną z głownych i dalszoplanowych bohaterek to każdej z całego serca życzyłam jak najlepiej bo naprawdę na to zasługiwały, nie tylko Dorota i Klara stanęły przed wyborem własnej przyszłości zostawiając swoją przeszłość w zapomnieniu. Bardzo podobały mi się zwroty akcji - niektórych rozwiązań tajemnic byłam pewna, a autorka mnie zaskakiwała w najbardziej niespodziewanym momencie. Ciekawy temat. Ciekawa lektura.