Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„𝟑𝟔𝟓 𝐝𝐧𝐢, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐞 𝐳𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢𝐚̨ 𝐓𝐰𝐨𝐣𝐞 𝐳̇𝐲𝐜𝐢𝐞” – 𝐤𝐬𝐢𝐚̨𝐳̇𝐤𝐚, 𝐤𝐭𝐨́𝐫𝐚 𝐣𝐞𝐝𝐧𝐚𝐤 𝐧𝐢𝐞 𝐳𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢ł𝐚 𝐦𝐨𝐣𝐞𝐠𝐨 𝐳̇𝐲𝐜𝐢𝐚 Rzadko sięgam po książki o rozwoju osobistym, jednak od dawna obserwuję fascynację ludzi tego typu literaturą, więc postanowiłam się zagłębić w ten temat. Na książkę Brianny padł wybór przez @ksia_zkowe, która bardzo zachwalała poprzednie twory autorki. Niestety „365 dni…” (nie mylić z książką Blanki Lipińskiej) okazało się zbiorem frazesów, które nie były dla mnie niczym odkrywczym. Tutaj mogłabym się zatrzymać i powiedzieć, że to po prostu nie książka dla mnie, ale może być dla kogoś. I oczywiście tak jest. Jednak nie jestem w stanie przełknąć tego, że momentami autorka sama sobie zaprzecza (np. raz pisze o tym, że powinniśmy sobie stawiać wysoko poprzeczkę i dążyć do celów, a potem, że pogoń za celami nie jest nam potrzebna w życiu, bo to nie osiąganie czegoś jest istotne, tylko życie tu i teraz). Wśród banałów znalazły się oczywiście zdania, przy których zatrzymałam się na moment, ponieważ mnie dotknęły, jednak patrząc na to, że mamy tutaj 384 strony, to liczyłam na więcej takich fragmentów. A tutaj zostawiam wam jeden z nich: „Będziesz musiał się nauczyć, że niektóre rzeczy są właściwe na jakiś czas, ale nie na zawsze. Będziesz musiał się nauczyć, że oddalenie się od nich nie umniejsza miejsca, jakie w twoim sercu zajmują, znaczenia, jakie dla ciebie mają, wpływu, jaki na ciebie wywierają.”. Zaczęłam tę książkę w styczniu. Skończyłam ją pod koniec kwietnia. Myślę, że to idealnie pokazuje, jak bardzo się z nią męczyłam. Jestem dumna z siebie, że się nie poddałam i dobrnęłam do końca. Chciałabym zrobić jeszcze jedno podejście do literatury tego typu. Macie tytuły, które moglibyście polecić? Chodzi mi o coś, co faktycznie przedstawi mi jakąś nową myśl, która skłoni mnie do refleksji. #współpracabarterowa z @wydawnictwofilia