Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zupełnie nie rozumiem, czemu ta książka szczyci się mianem ‘arcydzieła’. W moim przekonaniu nie jest zbyt dobra, choć też daleko jej do kompletnej porażki. Sama historia jest całkiem ciekawa, świat przedstawiony w powieści egzotyczny i dzięki temu interesujący, ale sami bohaterowie zostali kiepsko skonstruowani. Dotyczy to przede wszystkim tytułowej Rabii, a to ona ma przecież nieść całą fabułę. Kiedy czytałam tą powieść nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że autorka namiętnie pisze o tym, jaka Rabia jest – podaje długie listy przymiotników i opowiada nam o wszystkich jej zaletach (wad Rabia miała zdecydowanie niewiele),ale tego w ogóle nie pokazuje. Istnieje w pisarstwie złota zasada „Show, don’t tell” której tutaj zupełnie nie przestrzegano. Rabia jest więc opisywana przez trzy strony, od taki mały profil psychologiczny, ale żadna z jej cech nie jest pokazana w działaniu. Kiedy widzimy ją zmagającą się z problemami i idącą przez życie, zdaje się w ogóle nie mieć osobowości, przez co jest też kompletnie nieciekawa i nie sposób sie do niej przywiązać. Ale osobowość oczywiście ma, o czym wiemy – wiemy, ponieważ autorka nas o tym po prostu poinformowała. Książka nie jest zła, ale też nic specjalnego. W sumie raczej nie polecam, myślę, że istnieje na rynku wiele dużo bardziej interesujących powieści w podobnym klimacie.