Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lata 1700-1870 były trudnym okresem dla Imperium Osmańskiego. Począwszy od traktatu karłowickiego aż do wojny krymskiej, Turcy ponieśli szereg klęsk, a ich państwo stopniowo kurczyło się. Odpowiedzią na porażki, były próby licznych reform armii, co jest głównym tematem pracy autorki. Zwłaszcza szeroko opisane są zmiany, które były zasługami dwóch sułtanów - Selima III i Mahmuda II. Głównym celem było również pokazanie imperium na tle dwóch innych europejskich gigantów - Rosji oraz Austrii i ich rywalizacji nad Dunajem. Autorka dobrze czuje się w tematach politycznych oraz w opisach modernizacji armii, ponadto Aksan chętnie pokazuje jak wyglądały reformy w praktyce, sięgając po przykłady z licznych bitew i kampanii stoczonych przez Osmanów w tamtym okresie. Aż szkoda, że autorka niektóre konflikty potraktowała po macoszemu i nie pokusiła się o ich dokładniejszy opis. Uciążliwa jest również mała liczba planów, bo poza kilkoma ogólnymi mapami Imperium, przedstawiono jedynie kampanie Muhammada Alego i jego syna Ibrahima w latach 1824-1833. Swoją drogą, bardzo dobrze się złożyło, że autorka poświęciła sporo miejsca właśnie takim epizodom jak wojna egipsko - turecka czy kampanie rosyjskie na Kaukazie podczas wojny krymskiej. Żałuję również, że Aksan nie pociągnęła jeszcze trochę książki i nie opisała wojny turecko - rosyjskiej z lat 1877-1878. Miłym prezentem dla napoleonistów jest aneks w postaci fragmentu z "Podróży po Turcji, Azji Mniejszej, Syrii oraz Egipcie" Williama Whittmana. opisującego marsz przez pustynię między Gazą a Aleksandrią w 1801 roku.