Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę przeczytałam w booktour organizowanym przez autorkę. Ayana jest kobietą żyjącą na krawędzi ubóstwa. Pieniędzy ma tyle co na opłacenie rachunków i najtańsze jedzenie. Mieszka w nieciekawej okolicy. Nie ma przyjaciół, tylko wredną sąsiadkę. Pewnego dnia zostaje porwana i nikt jej nie szuka. Dowiadujemy się, że jest wilkołaczką, która ma zabawiać publiczność tocząc walki z innymi samicami. W trakcie starcia do hangaru gdzie odbywają się walki wkracza trójka wilkołaków i robi porządek. To Alfa Donovan i jego pomocnicy: Cedric i Lucas. Rozganiają towarzystwo i uwalniają samice. Ranna Ayana jest zbyt słaba, by poradziła sobie sama, dlatego zabierają ją do rezydencji przywódcy stada. Jej zapach przypomina Donovanowi coś, czego nie może określić. Kobieta intryguje go tak jak odrzuca pozostałych. Tamci czują, że coś z nią jest nie tak. Na jej skórze w chwilach stresu pojawiają się dziwne znaki. Donovan chce zatrzymać Ayanę przy sobie, lecz ona nie jest przekonana. Mężczyzna oferuje jej pracę i mieszkanie służbowe. Ayana jest dumna, nie chce nic przyjąć od nieznajomych, byłaby jednak głupia gdyby chciała wracać do życia w slumsach. Stosunki pomiędzy nią a członkami stada pozostają napięte, dopóki nie udowodni, że nie ma złych zamiarów. Cedric, który prowadzi jej treningi, z czasem staje się jej bliski, lecz wzajemne przyciąganie jest tłumione przez nieufność z obu stron. Ayana jest bardzo niepewna siebie i swojego otoczenia. Wychowywała się sama przez wiele lat, jej pochodzenie, jak i zniknięcie jej matki, są tajemnicą. Ayana z początku jest zalęknioną młodsi kobietą, której brak poczucia przynależności. Żyje samotnie. Nie potrafi się odnaleźć w domu Alfy, szuka odosobnienia a z drugiej strony widać, że cierpi i chciałaby mieć rodzinę. Widać to szczególnie po wydarzeniach na basenie. Z czasem nabiera pewności siebie, zaczyna się przekomarzać z wilkami Donovana, lecz kolejne wydarzenia sprawiają, że traci cały animusz. Ta powieść podobała mi się dużo bardziej niż "Ogar Boga". Minęło kilka lat pomiędzy wydaniami tych dwóch tytułów i widać poprawę stylu pisania. Jeśli czegoś mi brakowało to opisu świata, w którym wszystko się dzieje. Widzimy kilka głównych postaci, ale nie znamy historii wilczych rodów. Wiadomo, że wilkołaki żyją wśród ludzi i starają się zachować anonimowość. W stadzie pojawia się zdrajca, lecz o co mu chodziło i dlaczego zrobił to, co zrobił? Nie doczekałam się w tej książce także wyjaśnienia wątku klątwy, która najbardziej mnie zainteresowała. Liczę na kolejny tom, który zdradzi więcej szczegółów.