Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo dobre kompendium wiedzy o turystycznych atrakcjach Wilna i okolic. Przewodnik jest z 2014 roku, więc część informacji, zwłaszcza dotycząca cen, jest już nieaktualna, jednak zmiany nie są pod tym względem drastyczne. Pobyt w Wilnie może być tani, jeśli umie się znaleźć nocleg w centrum za rozsądną kwotę (polecam hostel Fortuna - za wygodny dwuosobowy pokój z aneksem kuchennym i łazienką płaci się ok. 150 zł; w dodatku wszędzie jest blisko, i na Starówkę, i na Rossę). W przewodniku znajdziemy propozycje krótszych i dłuższych tras oraz sporo ciekawostek. Nie wszystkie atrakcje są ujęte w tym wydaniu sprzed pięciu lat, na przykład słynne Schody im. Czesława Miłosza, które odsłonięto w 2016 roku (niestety, odstawiono fuszerkę, gdyż napisy na schodach są już praktycznie nieczytelne). Oprócz miejsc bardzo znanych przewodnik wymienia także rzadziej odwiedzane zabytki i zaułki (np. klimatyczną Ulicę Literacką czy dzielnicę Republika Zarzecze, czyli "wileński Montmartre"). Czasem warto zajrzeć właśnie w takie ledwie wspomniane miejsca, bo okazują się one niesamowitymi niespodziankami. Przydatne okazały się informacje na temat miejsc, w których można zjeść dobrze, smacznie i tanio. Generalnie ceny produktów spożywczych są zbliżone do cen w Polsce, jednak w wielu fajnych knajpkach posiłki są znacznie tańsze niż u nas. Polecam z czystym sumieniem. Każdy może znaleźć w tym przewodniku coś dla siebie, zwłaszcza jeśli lubi indywidualne podróże, a nie grupowe, zorganizowane wycieczki. Na podstawie podanych tu informacji można samodzielnie zaplanować trasy i nie spiesząc się, zobaczyć naprawdę bardzo dużo. Z porozumiewaniem się nie ma problemów, gdyż w większości miejsc można dogadać się po angielsku albo po prostu po polsku. W przewodniku z kolei znajdziemy podstawowe zwroty w języku litewskim (warto na pewno mieć je pod ręką, gdyż - jak dla mnie - litewski to język hermetyczny i mimo iż nigdy nie miałam problemów z uczeniem się języków obcych, tym razem za cholerę nie mogłam zapamiętać dziesięciu słów na krzyż:)). A lubię, wchodząc do sklepu czy lokalu, przynajmniej witać się, żegnać i dziękować w języku gospodarzy:).