Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polecam tę publikację nie tylko dzieciom, lecz także dorosłym, którzy być może zawstydzą się, że kiedyś wyrzucili śmieci do lasu albo zostawili papierek lub puszkę na trawniku w parku. Być może książka dotrze także do tych dorosłych, którzy są odpowiedzialni za bezmyślne wycinki drzew w kraju, nie tylko w Puszczy Białowieskiej. Do tych, którzy są odpowiedzialni za niszczenie przyrody, zanieczyszczanie Ziemi. Do tych wszystkich, którzy mają fioletowe twarze, zero wyobraźni w głowie i zero wrażliwości w sercu. „Dziwolągi” to dobry punkt wyjścia do rozmowy z dziećmi, uczniami w szkole lub np. z sąsiadami, na temat przyrody, ochrony środowiska i gatunków zagrożonych. Książka motywuje do nasadzania nowych drzew. Przy lekturze i oglądaniu ilustracji na pewno będą pojawiać się pytania, emocje, wzruszenie, współczucie, złość, może nawet łzy. Opowieść rozbudzi w dzieciach empatię, a być może także chęć eksploracji lasów oraz oglądania i czytania innych publikacji o życiu roślin i zwierząt. W książce tekstu jest niewiele. Tu przede wszystkim mówią obrazy. Ilustracje są piękne, bardzo sugestywne, wywołują emocje i budują więź między czytelnikiem a zwierzęcymi bohaterami. Opowieść zrozumieją nawet najmłodsze dzieci, które nie potrafią jeszcze czytać. Chrońmy przyrodę i edukujmy w tym temacie nasze dzieci. Nie bądźmy dziwolągami! Pełna recenzja na blogu: http://www.kulinarnaczytelnia.pl/2017/08/nie-badzmy-dziwologami-leon-rubio.html