Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Notros to rasowy pies z rodowodem. Pewnego dnia siedział sobie spokojnie w samochodzie na parkingu centrum handlowego. Jego Pani miało nie być tylko chwilę, ale ta chwila się dłużyła. Było gorąco, a właścicielka Notrosa zapomniała uchylić okno, ani nie zostawiła miski z wodą. Nagle zauważył jakieś dziwne zwierzątko, z czarną sierścią wokół oczu, która wyglądała jak maska. Oj się Notros zdenerwował na tego stwora, bo ona naśmiewał się z niego. Niech go tylko dopadnie. Pani drzwi nie domknęła od strony pasażera. Sprytny pies wydostał się z samochodu i zaczął biec za tym zwierzakiem. Niestety nie dogonił go. Potem zobaczył zajączka więc za nim pobiegł. Poczuł wolność, wiatr w sierści i o Pani zapomniał. Wtedy burza przyszła, a Notros bał się burzy. Schował się w jamie pod powalonym drzewem. Od teraz to był jego nowy dom niestety z rasowego psa stał się żebrakiem. Nie umiał radzić sobie sam, bo zawsze wszystko miał podane. Szukał Pani jednak bezskutecznie. Stał się bezpańskim psem Po pewnym czasie ponownie spotkał zwierzątko z czarną maską tu był Szop, który miał na imię Ando. Poznał rysia Rysia. Ryś zaprowadził go do Leśniczówki. Niestety w Leśniczówce nie było dla niego miejsca i Leśniczy oddał go pewnemu człowiekowi. A był to bardzo zły człowiek. Notros został uwięziony na łańcuchu. Nie miał budy, ani porządnej miski tylko garnek dziurawy. Nie doceniał tego co miał z pogardą patrzył na biedne, bezdomne psy. Nie słuchał Pani a teraz kawałek eternitu był jego domem. Ando ma wyrzuty sumienia, że to przez niego Notros stracił dotychczasowe życie. Widział w jakiej beznadziejnej sytuacji znalazł się pies. Postanowił mu pomóc. Dołącza do niego ryś Rysio, Żbik – trójka dzikich zwierząt ruszyła na ratunek psu. Bardzo pouczająca historia psa, którego pycha zgubiła. Nie doceniał tego co miał Ciepłego domu, pełnej miski, wygodnego posłania. Nie szanował psów, które nie miały swoich domów, były bezpańskie i bezdomne. Liczyły się dla Notrosa nagrody, zawody, wygląd oraz to, że był rasowy. Dopiero kiedy to stracił i został sam zrozumiał, że nie jest to w życiu najważniejsze. Najważniejsza jest bezinteresowna przyjaźń, pomoc w trudniej sytuacji. Dlatego, kiedy odnalazła się jego Pani musiał podjąć decyzję. Czy wraca do tego co było, czy zostaje tu gdzie znalazł przyjaciół, którzy ryzykowali dla niego życie? Wybrał dla siebie to co dobre, co podpowiedziało mu serce. POLECAM!!! Piękne ilustracje Marty Kowalskiej, które razem z dzieckiem można pokolorować. Czytam dla przyjemności dziękuje, że mogłam poznać Notrosa i jego przyjaciół.