Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Komiks ten został wydany nakładem powstałego w 2006 roku Studia JG, wydającego popularne wśród fanów skośnookich bohaterów i mangi magazynu „Otaku”. W czerwcu 2007 roku Studio JG rozpoczęło również wydawanie komiksów. Jeden z owoców tego działania dziś zostanie Wam bliżej przedstawiony przez moją skromną osobę. W tym miejscu zaznaczam, że nigdy nie pisałem recenzji, a niniejsza jest jedynie eksperymentalnym, gościnnym wystąpieniem na blogu Mariusza. Zacznijmy od spraw czysto technicznych: jak wygląda komiks? Czy pachnie ładnie? Czy warto wydać 29,99 zł (lub jak to było w moim przypadku – zjeść ośmiornicę aby go otrzymać od Siostry) na ten kolorowy tomik o przygodach człowieka i psa? Komiks wydany jest w miękkiej, lecz niezwykle lśniącej i sztywnej oprawie. Gdy trzymamy go w dłoniach czuć jego wagę i przy sprzyjających okolicznościach można użyć go jako broni obuchowej, zadającej przeciętne obrażenia. Dzieje się to za sprawą naprawdę grubego papieru, na którym jest wydany i solidnego klejenia łączącego strony i okładkę w zgrabną całość. Komis ze względu na swoją konstrukcję ma tendencję do zamykania się i pachnie bardzo chemicznie. Wynika to jednak z faktu iż wydawca nie oszczędzał ani na papierze ani farbie! Rysunki i czcionki są ostre, kolory żywe i różnorodne. Brak jest również przebarwień i wyblakłych miejsc. Ma to szczególnie duże znaczenie w przypadku komiksów, których walory wizualne są równie istotne jak stojąca za nimi treść. W szkolnej skali ocen komiks ten otrzymuje zasłużoną szóstkę. Okładka komiksu Adventure Time przedstawia nam znanych z serialu animowanego o tym samym tytule bohaterów – Finn i Jake przybijają żółwia, Lodowy Król pogrążony jest w nieustającej frustracji, Marcelina gra na gitarze, a Grudkowa próbuje wbić się na pierwszy plan. Miłośnicy serialu poczują się tu jak u siebie! Z drugiej strony już sama okładka w pewien sposób weryfikuje odbiorców tego tomu – jest on adresowany (moim zdaniem) głównie do osób znających już dobrze serię, założenia, którymi się kieruje i złożoność relacji postaci. Historia powstania głównego antagonisty jest równie istotna co emocje łączące postaci pierwszo- i drugoplanowe. Bez tej wiedzy komiks naprawdę wiele traci ze swojego uroku, a nieprzygotowany na przyjęcie dużej dawki absurdalnego humoru umysł może jej nie wytrzymać. Jeśli jednak wiesz kim jest Lisz (występujący w komisie jako Król Zły),znasz możliwości Marceliny i jej przyjaciółki Księżniczki Balonowej – będziesz bawić się znakomicie. Po otwarciu komiksu dowiadujemy się... Do reszty recenzji zapraszam na: http://ksiazkiwpajeczynie.blogspot.com/2015/03/pora-na-recenzje.html