Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przerwałem czytanie książki gdzieś w połowie. Autor zakłada, że czytelnik ma masę kompleksów oraz miał przykre dzieciństwo – i być może w takich sytuacjach książka się sprawdzi i pomoże. Problem rodzi się w chwili gdy ktoś uważa się za osobę w miarę szczęśliwą, dostrzega w pewnym stopniu jak ten świat działa i jest inteligentny w sensie emocjonalnym. Książka chwilami wkurza. Czytelnik co chwile czyta – że na pewno jest źle i że ma mnóstwo problemów ale, autor z pomocą swojego doświadczenia i idących wraz z nim sukcesów pomoże mu to zmienić. Uważam książkę za zbyt egocentryczną – autor za mocno skupia się na sobie, za mało na tym w jaki sposób ukierunkować energię u kogoś - być może ktoś inny odbierze ją inaczej - ja ją widzę w ten sposób - jako autoreklamę. Żeby nie mówić tylko źle – w książce spodobał mi się opis mechanizmów psychologicznych, dowiedziałem się co to jest piramida masłowa oraz psychologia potrzeb. Czyli czytanie książki coś dało. Czegoś się dowiedziałem i stałem się odrobinę bardziej świadomy. Bardzo fajne nawiązania do buddyzmu – w chwili gdy czytałem te fragmenty zapadałem w „tu i teraz”. Dodatkowym niezaprzeczalnym plusem jest fakt, że autor nie podszedł do książki w całkowitym "amerykańskim" stylu - którego po prostu nie znoszę. Książka w miarę pasuje do naszych realiów.