Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Peter A.Levine opracował program leczenia bólu oparty na świadomości ciała z kilku powodów. Jednym z nich jest jego przekonanie o tym, że nieprzepracowana trauma zapisana w ciele, może być hamulcem na drodze do zdrowienia i uwalniania się od bólu. Zdaniem autora każdy żywy organizm jest wyposażony w zdolność do samoregulacji i naturalną potrzebę zdrowienia, które przy umiejętnym wykorzystaniu mogą nas uwolnić od doświadczania bólu (nie mającego ścisłego podłoża fizjologicznego) oraz błędnego koła przeżywania traumy. Do mnie osobiście trafiają argumenty autora o tym, jak system nerwowy człowieka przesadnie zmobilizowany strachem wymyka się spod kontroli, co skutkuje nadwrażliwością na ból. Czyli odczuwaniem go nawet w sytuacjach, kiedy nie ma ku temu fizycznych przesłanek. Levine uczy miłości do własnego ciała, uwrażliwia na konieczność jego zaakceptowania wraz ze wszystkimi niedogodnościami, trudnościami,bólem,ograniczeniami oraz ułomnościami... Skłania do wzbudzenia w sobie wiary w moc samouzdrawiania oraz potęgę afirmacji i pozytywnego myślenia. Czytelnika zostawia z praktycznymi ćwiczeniami zapisanymi na płycie CD, umożliwiającymi nabywanie powyższych umiejętności. Niewątpliwie książka ta (jak również pozostałe tego autora) obala mit jakoby soma i psyche człowieka funkcjonowały odrębnie, nie pozostając w ciągłej korelacji. Niestety moje osobiste doświadczenia związane z leczeniem a tym kontaktem z lekarzami są zgoła odmienne i pokazują, że nadal przeważa tendencja do "rozczłonkowywania" pacjenta na ciało i umysł poprzez zajmowanie się wyłącznie jednym z tych obszarów.