Najnowsze artykuły
- ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
- ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik253
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Nina Siegal
Źródło: http://cargocollective.com/ninasiegal
2
7,4/10
Pisze książki: literatura piękna, reportaż
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.plhttp://cargocollective.com/ninasiegal
7,4/10średnia ocena książek autora
121 przeczytało książki autora
127 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Pamiętnikarze. Druga wojna światowa w Holandii słowami jej naocznych świadków
Nina Siegal
8,6 z 9 ocen
28 czytelników 9 opinii
2024
Najnowsze opinie o książkach autora
Pamiętnikarze. Druga wojna światowa w Holandii słowami jej naocznych świadków Nina Siegal
8,6
www.majuskula.wordpress.com
────────
Pamiętniki są niezwykle ważnym nośnikiem przeżyć. Zwłaszcza te pisane w czasie wojen, gdy trudno być pewnym kolejnego dnia, mają w sobie nadzwyczajny ładunek emocjonalny. Kiedy analizujemy Niderlandy w kontekście Holocaustu, to na myśl przychodzi nam przede wszystkim postać Anny Frank, jej ponadczasowych słów, uniwersalnych bez względu na wiarę lub pochodzenie. Ale, oprócz Anny, mnóstwo innych ludzi także przelewało uczucia na papier, szukając jakiegokolwiek ujścia w próbie pojmowania niezrozumiałych wydarzeń.
Nad tematem holenderskich dzienników pochyliła się Nina Siegal, dziennikarka od wczesnego dzieciństwa mająca bezpośredni kontakt z kwestią obozów, eksterminacji. Jej rodzina przeszła przez to piekło, a Nina, już będąc dorosłą kobietą, postanowiła stworzyć książkę będącą formą autoterapii. „Pamiętnikarze” są lekturą dość wymagającą, zmuszającą do zadawania sobie trudnych pytań. Jak my postąpilibyśmy na miejscu przytoczonych w publikacji osób? Siegal przedstawia wpisy z notatników należących do dziewięciu twórców, nie każda z nich była Żydem. Czytamy o ludziach, których normalne życie zostało brutalnie przerwane przez bezsensowną nienawiść.
Autorka nie narzuca żadnego spojrzenia, wnioski przychodzą same, choć chwilami ciężko oceniać zachowanie ludności cywilnej niechętnej do pomocy. Równocześnie wiemy, iż żyli też Holendrzy o wielkich sercach, ryzykujący istnienie swoje oraz swoich rodzin. Głębokie ukłony dla Niny Siegal za ogrom pracy, jaki włożyła w napisanie tej książki, bo domyślam się, ile godzin musiała spędzić w archiwach, trzymając w dłoniach relikty szalenie bolesnej przeszłości. Jednocześnie cieszy mnie fakt, że tak dobrze skonstruowane pozycje są wydawane w Polsce, jako odtrutka na te wszystkie powieści romantyzujące wojenną rzeczywistość. Nie będę przytaczać konkretnych tytułów i autorów. Tutaj ze stron bije prawda, realna tragedia.
Książkę polecam dosłownie każdemu, nie trzeba interesować się historią, aby sięgnąć po „Pamiętnikarzy”, tym bardziej, iż całość napisano przystępnym językiem. Budzi się refleksja — minęło tyle dekad, a nadal słychać mroczny szept, dobiegający z przeszłości. Czyżby odległej? Jak możemy uniknąć powielania tych samych błędów? Wszyscy powinniśmy dogłębnie pomyśleć nad tym pytaniem, bez wysnuwania pochopnych wniosków. Dla nas, dla naszych dzieci, przyszłych pokoleń.
Lekcja anatomii Nina Siegal
6,3
Sztuka ma oddziaływać na zmysły, budzić człowieka w człowieku. A co jeśli głównym bohaterem obrazu są zwłoki? Dodatkowo na stole prosektoryjnym? Jakie emocje wywołuje taki widok? Strach? Ciekawość? Zdziwienie? Lęk? Patrząc na twarze naukowców zebranych wokół denata, w oczach każdego z nich możemy zobaczyć coś innego.
Znany obraz Rembrandta zatytułowany "Lekcja anatomii doktora Tulpa" posłużył Ninie Siegal do stworzenia ciekawej historii powstania tego niezwykłego dzieła. Autorka, opierając się na materiałach archiwalnych i korzystajac z zasobów swojej wyobrażni i wrażliwości, stworzyła piękną, głeboką i dającą do myślenia opowieść o trudnym życiu, wielkiej dobroci, bezinteresownej miłości, artystycznej wrażliwości, podłym okrucieństwie i zmienności losu. Oraz cienkiej granicy między życiem a śmiercią, dobrem a złem. W "Lekcji anatomii" nic nie jest oczywiste. Nic nie jest takim jakim nam się zdaje...Zwłaszcza w XVII wiecznym Amsterdamie.
Bogato, wiarygodnie i malarsko przedstawiony Amsterdam i Lejda tamtych czasów: miasto kupców, żeglarzy, artystów, naukowców ale też biedaków, złodziei, opijusów. Miasto przedmiotów osobliwych sprowadzanych z całego świata ale i dyndających na wietrze wisielców. Barwy, smaki, zapachy (czasami odrażające) ale i groza ciemnych zaułków miasta. I ludzkiej duszy.
Wciągająca, wielobarwna, oryginalna książka. Polecam 🙂