Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ironia losu zwykle krzyżuje ludziom plany. Nie inaczej było z bohaterką powieści Laurencji Wons, Marysią. Jest to młoda bibliotekarka z prowincjowanlnego Pochwatowa, szczęśliwa narzeczona i za parę miesięcy ma się odbyć jej ślub z Kamilem. W pracy ma przyjemna atmosferę, pócz plującej jadem Marioli, jest doceniana i odpowiada jej małomiasteczkowe życie. Kamil jest tzw. dobrą partią, dlatego duży niepokój budzi powrót dawnej miłości Mirka. To on wywołuje u niej trzpotanie serca, no i jeszcze jakieś wspomnienie romantycznej szkolnej miłości się w niej tli. Na dodatek Mirek stanowczo lubi z nią flirtować, a kobieta podejrzewa, że zechce on narzucac się jej. Podczas wiejskiej poańcowki przyłączą się do jje towarzystwa, a na dodatek przedstawia swojego przyjaciela Pawła Marysia nie ma matki, więc opiekuje się ojcem i 17letnim Michałem. Awanse Mirka nie podobają się Kamilowi, więc wywiązała się bójka, a szarmancki Paweł odwiózł ją do domu. Los chichocze sobie z jej ślubnych planó, choć szuka ona wspaniałeęj sukni, wszystko idzie na opak. Zazdrosne koleżanki plotkują, bo Mirek ciągle obsypuje ją kwiatami w miejscu pracy. Niestety marysia jes świadoma, że akurat Kamil tego nie robi, nie w jego stylu są romantyczne sposoby uwdzenia i intrygi. Tymczasem jak na złość Mirek nie chce się odczepić, asystuje nawet jej w przymiarkach ślubnych kreacji. A los ciągle styka ją z Pawłęm Skrzetuskim, przystojnym weterynarzem, który uratował życie potraconemu prze marysię psiakowi. Zawar też sztamę z niesfornym bratem Michałem, który ubłągał ojca, by psia przybłęda zostałą z nimi. Marysia jest pod wrażeniem uroku osobstego meżczyzny, jego miłości do zwierząt, wrażliwością i otwartościa. Mankamentem ksiązki jest dość przewidywalny rozwój akcji. Marysia odkrywa, że jednak nie będzie szczęśliwa z Kamilem, bo mimo pokrewieństwa upodobań literackich nie kocha go tak, jak powinna. czy będzie kowalem własnego losu i nie ugnie się przed presją środowiska, by stanąc na ślubnym kobiercu z niewłaściwym człowiekiem? Interesujące postacie, tylko postać Kamila splaszczona, jednowymiarowa, dlatego rozumiem taką a nie inną decyzję kobiety. Autorka opisuje proces szybkiego dorastania , dojrzewania do roli żóny, ale i wzrost samoświadomości bohaterki. Sympatyczna Marysia, małomiasteczkowe klimaty, końcowa sielanka i obowiązkowy happy end, ale nie ma wielkich fajerwerków czy czytelniczych zachwytów nad konstrukcją powieści. Lekka lektura dla wielbicieli gatunku.